مقالات

مقاله: راه حل کلام برای رفع مشکلات

پیشنهادهای مسیح برای مشکلات ما!


بسیاری از ایمانداران به دلیل عدم موفقیت در زندگی خود با ناامیدی در پی یافتن راهی برای خروج از شرایط موجود هستند. معمولاً در چنین شرایطی اتفاقات روحانی ناگواری برای این اشخاص می‌افتد که ناشی از عدم توجه به کلام خدا و نادیده گرفتن اراده‌ی او برای رهایی از طوفانهای زندگی است. همچنین برخی از ایمانداران اینگونه می‌پندارند که با ایمان به عیسای مسیح دیگر شاهد مشکلات در زندگی نخواهند بود و مسیح همه‌ی خواسته‌هایشان را برآورده خواهد ساخت.

در این مقاله با مطالعه‌ی آیاتی از کلام خداوند و استفاده از رفتارها و صحبت‌های عیسای مسیح می‌خواهیم ببینیم راهکار کتاب مقدس برای برون‌رفت از این شرایط چیست و چطور می‌توان آن را در زندگی روزمره به کار گرفت.

در انجیل لوقا باب ۵ آیات ۳ الی ۱۱ آمده است که:

«۳ پس به یکی از آن دو زورق که مال شمعون بود سوار شده، از او درخواست نمود که از خشکی اندکی دور ببرد. پس در زورق نشسته، مردم را تعلیم می‌داد. ۴ و چون از سخن گفتن فارغ شد، به شمعون گفت: «به میانه دریاچه بران و دامهای خود را برای شکار بیندازید.» ۵ شمعون در جواب وی گفت: «ای استاد، تمام شب را رنج برده چیزی نگرفتیم، لیکن به حکم تو، دام را خواهیم انداخت.» ۶ و چون چنین کردند، مقداری کثیر از ماهی صید کردند، چنانکه نزدیک بود دام ایشان گسسته شود. ۷ و به رفقای خود که در زورق دیگر بودند اشاره کردند که آمده ایشان را امداد کنند. پس آمده هر دو زورق را پر کردند به قسمی که نزدیک بود غرق شوند. ۸ شمعون پطرس چون این را بدید، بر پایهای عیسی افتاده، گفت: «ای خداوند از من دور شو زیرا مردی گناهکارم.» ۹ چونکه به سبب صید ماهی که کرده بودند، وحشت بر او و همه رفقای وی مستولی شده بود. ۱۰ و هم چنین نیز بر یعقوب و یوحنا پسران زِبِدی که شریک شمعون بودند. عیسی به شمعون گفت: «مترس. پس از این مردم را صید خواهی کرد.» ۱۱ پس چون زورقها را به کنار آوردند، همه را ترک کرده، از عقب او روانه شدند.»

عیسی از ما ایمانداران می‌خواهد تا دیدگاهمان را تغییر داده و چیزهایی که او می‌بیند را مشاهده کنیم. او در طول دوران خدماتش بر روی زمین و تعلیم شاگردان، دائماً به دنبال تغییر دادن دیدگاه آنها نسبت به موضوعات و اتفاقات اطرافشان بود. او این موضوع را هم به صورت شفاهی و هم به صورت عملی به آنها تعلیم می‌داد.

دانشمندانی که پیرامون آموزش و نحوه‌ی یادگیری انسان تحقیق می‌کنند به این نتیجه رسیده‌اند که شاگردان در یک کلاس درس قادرند تا ۴۰٪ آنچه شنیده‌اند، ۷۰٪ آنچه شنیده و دیده‌اند و ۹۰٪ آنچه شنیده، دیده و به صورت عملی تجربه کرده‌اند را به یاد آورند.

«۴ و چون از سخن گفتن فارغ شد، به شمعون گفت: «به میانه دریاچه بران و دامهای خود را برای شکار بیندازید.»  ۵ شمعون در جواب وی گفت: «ای استاد، تمام شب را رنج برده چیزی نگرفتیم، لیکن به حکم تو، دام را خواهیم انداخت.»

در این آیات آمده است: “و چون سخنان عیسای مسیح تمام شد…”؛ این جمله به هیچ وجه بدان معنا نیست که تعالیم عیسای مسیح برای مخاطبان به پایان رسیده، بلکه عیسای مسیح پس از تعالیم شنیداری و دیداری به دنبال قدم سوم یعنی نشان دادن عملی آن تعالیم به مخاطبان خود است. به همین دلیل به شمعون (پطرس) گفت که برای مشاهده‌ی عملی باید به دریا برود.

شمعون یک ماهیگیر بود در صورتی‌که پیشه‌ی عیسای مسیح نجّاری بود. شمعون به صورت طبیعی این را در نظر داشت که بهتر از یک نجّار از حرفه‌ی صیادی آگاهی دارد. در واقع پطرس به صورت طبیعی این فکر را در ذهن خود داشت که “من یک صیاد با تجربه هستم و تمام شب را در دریا گذرانده ولی هیچ صیدی به دست نیاورده‌ام و تو که یک نجار هستی از من می‌خواهی به دریا بازگردم؟”. با این حال او تصمیم می‌گیرد که به عنوان یک سرگرمی و همچنین احترام به عیسای مسیح این کار را انجام دهد.

مسیحیان اگر چه قادر مطلق و حاکم مطلق بودن عیسای مسیح را قبول دارند اما در مشکلات زندگی خود به گونه‌ای عمل می‌نمایند که گویی بیشتر از عیسای مسیح می‌دانند و به همین خاطر آنگونه که خودشان می‌خواهند عمل می‌کنند. اما پطرس که شخصیتی متفاوت دارد، در اینجا نیز به گونه‌ای متفاوت عمل می‌کند. او در ذهن خود با عیسی مخالف است ولی در عمل فرمان او را انجام می‌دهد. ما ایمانداران باید این درس بسیار مهم و عملی را از پطرس بیاموزیم؛ هر چند برخی تعالیم کتاب مقدس و صحبت‌های عیسای مسیح برخلاف نظرات و راه‌کارهایی است که ما در ذهن خود و بر اساس اصول دنیا داریم، اما به خاطر احترام به عیسی آنها را انجام دهیم.

« ۶ و چون چنین کردند، مقداری کثیر از ماهی صید کردند، چنانکه نزدیک بود دام ایشان گسسته شود. ۷ و به رفقای خود که در زورق دیگر بودند اشاره کردند که آمده ایشان را امداد کنند. پس آمده هر دو زورق را پر کردند به قسمی که نزدیک بود غرق شوند.»

در این آیات می‌توان نتیجه‌ی اطاعت پطرس علیرغم مخالفت ذهنی با عیسی را مشاهده نمود. این اطاعت پطرس از حکم عیسی با وجود عدم اطمینان از نتیجه‌ی آن، تبدیل به برکتی عظیم گشت. او به خاطر حجم زیاد ماهی، از دیگر همکاران خود می‌خواهد تا آمده و برای حمل ماهی‌ها به آنها کمک کنند. زمانی که پطرس حکم عیسای مسیح را به انجام رساند ناگزیر دیگران را فرا خواند تا آمده و در اتحاد با آنها کار صیادی را انجام دهند. ایماندارانی که احکام خداوند را به انجام می‌رسانند، چنان برکت عظیمی دریافت می‌کنند که به خاطر کثرت، اطرافیانشان را نیز از آنها بهره‌مند می‌سازند. اگر خواست خداوند به شکلی که او می‌خواهد به انجام رسد حتماً با نتیجه‌ی بسیار عظیم و عجیبی همراه خواهد شد.

اما سوال اینجاست که وقتی پطرس به صورت عملی شاهد این برکت عظیم بود چرا این عکس‌العمل را از خود نشان داد؟

«۸ شمعون پطرس چون این را بدید، بر پایهای عیسی افتاده، گفت: «ای خداوند از من دور شو زیرا مردی گناهکارم.  ۹ چونکه به سبب صید ماهی که کرده بودند، وحشت بر او و همه رفقای وی مستولی شده بود.»

در این آیه می‌بینیم که پطرس با دیدین این اتفاق و برکت عظیم، از عیسای مسیح می‌خواهد تا از او دور شود چرا که نالایق بودن خودش را برای بودن در حضور مسیح متوجه می‌شود. او به گناهکار بودن خودش واقف است و همچنین با دیدن این برکت عظیم متوجه می‌شود که عیسی، انسانی عادی نیست و با مقایسه شرایط خودش و عیسی به سرعت به این نتیجه گیری می‌رسد.

برخی از معلمان کتاب مقدس در نقاط مختلف جهان از بخش‌هایی از کتاب مقدس استفاده کرده و به ایمانداران تعلیم می‌دهند که اگر با عیسای مسیح قدم بزنید او قطعاً از نظر مالی به زندگی شما برکت خواهد داد. ما ایمانداران نمی‌توانیم متون کتاب مقدس را برای منافع شخصی خود تفسیر نموده و یا از مسیح برای رونق بخشیدن به تجارت خود استفاده کنیم ولی اگر او به تجارت ما برکت دهد باید آن برکت را برای جلال خودش صرف نماییم.

«۱۰-و هم چنین نیز بر یعقوب و یوحنا پسران زِبِدی که شریک شمعون بودند. عیسی به شمعون گفت: «مترس. پس از این مردم را صید خواهی کرد.»

عیسی از پطرس می‌خواهد که نترسد! این حکم بیشترین تکرار را در کتاب مقدس دارد. به دنبال خداوند بودن حتماً ترسناک خواهد بود ولی با این حال او از ما می‌خواهد که نترسیم و به او اعتماد کنیم. این حکم در لیست احکام درونی در کتاب مقدس قرار می‌گیرد. در عهد قدیم بسیاری از احکام، درونی به شمار می‌آمدند. به طور مثال در تثنیه ۶: ۵ آمده است:

«۵ پس یَهُوَه خدای خود را به تمامی جان و تمامی قوت خود محبت نما.»

 همچنین در قسمت پایانی لاویان ۱۹: ۱۸آمده است:

«و همسایه‌ی خود را مثل خویشتن محبت نما.»

این احکام نیز همچون حکم مترس درونی بودند و قوم اسرائیل برای انجام آنها نیازی به وارد شدن به معبد نداشت بلکه باید آن را از نظر قلبی به انجام می‌رساند. زمانی که عیسای مسیح این حکم را به آنها می‌دهد تا ترسان مباشند پطرس و پسران زِبِدی به هیچ وجه متوجه درونی یا بیرونی بودن آن نشدند و به احتمال بسیار زیاد در ذهن خود به این نتیجه رسیدند که برای نترسیدن به دلیل گناهکار بودن‌شان، یا عیسای مسیح باید از آن مکان برود و یا آنها به کار خود ادامه داده و از عیسای مسیح دور شوند!

یک پدر، مادر و همچنین یک معلم کتاب مقدس قادر به حکم کردن است اما به هیچ وجه قادر به کنترل آن حکم در درون فرزندان و یا اعضای کلیسا نیست زیرا تنها خداوند است که توانایی کنترل درون انسانها را دارد. تنها خداوند قادر است که به ما ایمانداران قوت دهد تا از او نترسیم.

آگوستین می‌گوید: “خداوند آنچه که لازم است را به ایمانداران می‌دهد و آنچه که لازم است را از ما طلب می‌نماید.”

«۱۱ پس چون زورقها را به کنار آوردند، همه را ترک کرده، از عقب او روانه شدند.»

همانطور که در این آیه مشخص است برکت در صید ماهی در آن روز باعث نشد تا آنها ثروتمند شده و از مسیح طلب ثروت بیشتری کنند، بلکه در مقابل پس از مشاهده برکت، ماهی‌ها و همه‌ی لوازم تجاری خود را رها کردند و به دنبال پیروی از عیسای مسیح به راه افتادند. عیسای مسیح به صورت عملی این را به آنها نشان داد تا به آنها بفهماند که او متفاوت بوده و قدرتش بالاتر از هر قدرتی است. خداوند قادر است که هرکاری را به تنهایی انجام دهد ولی با این حال انتخاب کرده که به تنهایی انجام ندهد.

در انجیل یوحنا فصل ۲۱ می‌بینیم که شاگردان پس از مرگ عیسای مسیح دوباره برای صیادی به دریا می‌روند و اینبار هم دست خالی به ساحل باز می‌گردند. پس از بازگشت شخصی را ملاقات می‌کنند که در ساحل منتظر آنها است. او آنها را برای خوردن صبحانه دعوت کرده و برایشان ماهی کباب می‌کند. عیسای مسیح با به نمایش گذاشتن این دو بخش در کلام خداوند می‌خواهد به ما ایمانداران تعلیم دهد که برای صید ماهی نیاز به هیچ شخصی ندارد. در لوقا ۵ هم او برای صیادی به پطرس و برادران زِبِدی نیازی نداشت. اگر عیسای مسیح اراده می‌کرد می‌توانست از ماهیان دریا بخواهد تا بر روی آب قدم زده و به ساحل بیایند، همانگونه که خودش بر روی آب قدم زده و به سمت شاگردان رفت. عیسای مسیح از پطرس و برادران زِبِدی و از قایق‌ها و دامهای ماهیگیری آنها استفاده کرد تا آنها را به خاطر اطاعتشان شاد کند.

آنها تمام شب صیادی کردند و هیچ نتیجه‌ای نگرفتند اما عیسای مسیح از آنها می‌خواهد تا بلافاصله دوباره برای ماهیگیری به دریا بازگردند. این برای آنها خسته کننده و به نظرشان بی‌نتیجه بود ولی با این حال اطاعت کرده و برکت عظیمی دریافت کردند. این موضوع بدان معناست که اگر کاری را انجام دادیم و نتیجه‌ای نگرفتیم و پس از آن عیسای مسیح از ما خواست تا دوباره آن را انجام دهیم، اینبار حتماً نتیجه خواهیم گرفت! هر یک از ما ایمانداران باید بکوشیم تا به موضوعات و مشکلات اطراف خود از لنز کتاب مقدس و با دیدگاه مسیح بنگریم و راه رهایی از آنها را در کلام خداوند یافته و به انجام برسانیم. همچنین باید به یاد داشته باشیم که تمام قدرت‌ها در آسمان و زمین در دستان عیسای مسیح قرار دارد و اراده‌ی او حتی اگر در ظاهر برای ما نادرست به نظر آید، حتماً به صلاح ما خواهد بود و پس از انجام آن برکت خداوندمان عیسای مسیح را شاهد خواهیم بود.

آمین!

انستیتو کتاب مقدس پارسیان pbi.life

یک دیدگاه

  1. فوق‌العاده بود، مثل همیشه
    خدارا شکر برای وجود همه شما عزیزان
    فیض خداوند ما و همچنین رحمتهایش با شما باشد وبماند

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا