اگر کسی مرا خدمت کند، مرا پیروی بکند و جایی که من می‌باشم آنجا خادم من نیز خواهد بود؛ و هر که مرا خدمت کند، پدر او را حرمت خواهد داشت
یوحنا ۱۲: ۲۶
خداوند یا داور
آینده هر شخصی در دستان خودش است. اشتباه نکنید! منظور من تنها رهبران تأثیرگذار در دنیا نیستند! منظور من همه انسان‌ها هستند؛ حتی آن شخص معمولی و شناخته نشده‌ای که حتی نمی‌تواند به درستی صحبت کند و کسی او را به حساب نمی‌آورد. همه سرنوشت خود را در دست دارند! هر شخصی خودش تصمیم می‌گیرد که روح و جانش بعد از هجرت از این دنیا در کجا ساکن باشد. شخص تصمیم می‌گیرد و مقصدش در انتظار رسیدن او می‌ماند! او تصمیم می‌گیرد و در مقابل، یا جهنم برایش جا باز می‌کند و یا بهشت عمارتی دیگر را برای او آماده می‌سازد! خداوند قابلیت‌ها و صفات زیادی از خود را به انسان هدیه داده است…
«اگر کسی بخواهد متابعت من کند…»؛ او صحبت می‌کند و برخی برمی‌خیزند و به دنبال او حرکت می‌کنند ولی دیگران به ندای او گوش نمی‌کنند (به متی ۱۶: ۲۴ و لوقا ۹: ۲۳ نگاه کنید). بنابراین ورطه‌ای بین انسان‌ها پدید می‌آید؛ فاصله‌ای میان آنانی که می‌خواهند و آنانی که نمی‌خواهند! این روند به آرامی و در سکوت پیش می‌رود. هر شخص چه بخواهد و چه نخواهد باید تصمیم خود را بگیرد؛ تصمیم بگیرد که به ندای او گوش دهد و یا دعوتش را رد کند… عیسی دوباره خود را در محنت و رنج قرار نمی‌دهد و بحث نمی‌کند، ولی در روز قضاوت مشخص می‌کند که هر شخص چه تصمیمی گرفته است…
مسیح، یا خداوند خواهد بود و یا داور! هر شخصی اکنون باید تصمیم بگیرد که امروز او را به عنوان خداوند خود قبول کند یا بعداً به عنوان قاضی با او روبه‌رو شود!
خداوندا، لطفاً مرا نسبت به آینده افرادی که در اطرافم هستند و تو را به عنوان خداوند خود قبول نکرده‌اند حساس کن. شاید صحبت من بتواند آنان را در شناخت و پذیرش مسیح به عنوان خداوند کمک کند تا بعداً با تو به عنوان قاضی مواجه نشوند!
برگرفته از آثار W. A. Tozer
