و در آنجا مذبحی بنا نمود و آن مکان را «ایل‌بیت‌ئیل» نامید. زیرا در آنجا خدا بر وی ظاهر شده بود، هنگامی که از حضور برادر خود می‌گریخت.
پیدایش ۳۵: ۷
ایل‌بیت‌ئیل
یعقوب سال‌ها پیش، زمانی که از برادر خود فرار می‌کرد اتفاقی به‌یادماندنی را در بیابان تجربه کرد. او زمانی که شب‌هنگام در بیابان بود، نردبانی دید که یک سر آن بر زمین بود و سر دیگرش به آسمان می‌رفت و بالای آن خدا قرار داشت. او پس از این اتفاق، نام آن مکان را «بیت‌ئیل» گذاشت که معنای آن «خانه خداوند» است؛ «بیت» به معنای خانه و «ئیل» به معنای خدا.
او سال‌ها بعد، پس از اینکه رنج کشید، گناه کرد، توبه کرد و به بی‌ارزش بودن تمام چیزهای زمینی پی برد، در فنیئیل با خدا روبه‌رو شد و خداوند او را برکت داد. او در یک ساعتی که در درگیری روحانی به‌سر میبرد، روی خداوند را دید و سپس نام آن مکان را به «ایل‌بیت‌ئیل» تغییر داد که به معنای «خدای خانه خداوند» است. نام این مکان از نظر تاریخی همیشه «بیت‌ئیل» بوده است ولی در قلب یعقوب همیشه «ایل‌بیت‌ئیل» ماند.
این تغییر واقعاً قابل توجه است. یعقوب تمرکز و تأکید خود را از روی خانه برداشت و بر شخصی قرار داد که در آنجا ملاقات کرده بود و از این لحظه به بعد خداوند در کانون توجه او قرار گرفت. در نهایت تمرکز او از یک مکان به خداوند تغییر کرد و این تغییری عظیم است.
بسیاری از مسیحیان هیچ‌گاه از بیت‌ئیل عبور نمی‌کنند. خداوند در افکار آنها جای دارد ولی در اولویت قرار ندارد.
ای پدر آسمانی، لطفاً دستان مرا بگیر و از بیت‌ئیل و دانش صرف نسبت به خودت خارج کن و به سمت تجربه عمیق ایل‌بیت‌ئیل حرکت بده تا بتوانم حضور حقیقی و واقعی تو را در زندگی‌ام تجربه کنم و ببینم. آمین!
برگرفته از آثار W. A. Tozer
