پس با دلیری نزدیک به تخت فیض بیاییم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم که در وقت ضرورت ما را اعانت کند.
عبرانیان ۴: ۱۶
با دلیری و اعتماد بیا
در چنین دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم، دلیری و اطمینان یک خصوصیت ضروری و اجتناب ناپذیر است. شاید یک شخص ترسو در گوشه‌ای بخزد و افتان‌وخیزان با مشکلاتش روبه‌رو شود ولی یک انسان شجاع پاداش خود را دریافت می‌کند. در پادشاهی خداوند نیز همین‌گونه است؛ دلیری به همان اندازه ضروری است که در دنیا هست. زمانی که ما به محل رازونیاز خود با خداوند وارد می‌شویم باید پر از ایمان و مجهز به جوشن دلیری باشیم. دلیری و اطمینان در هیچ‌کجای دیگری در کل گسترهٔ افکار و اعمال مذهبی به اندازه دعا ضروری نیست.
یک دعای موفق باید چنین شرایطی داشته باشد: ما باید ایمان داشته باشیم که خداوند محبت است و به خاطر داشتن این ذات، نمی‌تواند به ما آسیبی وارد کند بلکه در عوض نیکویی را به حد کمال برای‌مان به انجام می‌رساند. سپس باید خود را در مقابل او فروتن کنیم و در مقابلش زانو بزنیم و با دلیری برای هر چیزی که می‌دانیم برای نیکویی خودمان و جلال او لازم است دعا کنیم و هزینه‌اش برای‌مان اهمیتی نداشته باشد! سپس هر تصمیمی را که خداوند از روی محبت و حکمتش برای‌مان می‌گیرد با شادی و لذت قبول کنیم چون او را خوشنود می‌سازد. دعاهایی که این مشخصات را داشته باشند بی‌پاسخ نمی‌مانند. شخصیت و سابقه خداوند محقق شدن آن‌ها را تضمین می‌کند.
ما باید همیشه محبت بی‌انتهای خداوند را در ذهن خود داشته باشیم. هیچ‌کس نباید از قرار دادن زندگی خود در دستان او هراس داشته باشد. یوغ او خفیف و بار او سبک است!
ای پدر آسمانی، به خاطر اینکه از طریق خون عیسای مسیح به تخت فیض تو دسترسی دارم، با دلیری و اطمینان به حضور تو می‌آیم و به خاطر اینکه تمام وعده‌های خدای رحمت و فیض را دارم، شاد و آرام هستم. آمین!
برگرفته از آثار W. A. Tozer
