رازگاهان: دوم قرنتیان 9(6-11)

اما خلاصه این است: هر که با بخیلی کارد، با بخیلی هم درو کند و هر که با برکت کارد، با برکت نیز درو کند. اما هر کس بطوری که در دل خود اراده نموده است بکند، نه به غم و ناچاری، زیرا خدا بخشنده خوش را دوست می‌دارد. ولی خدا قادر است که هر نعمتی را برای شما بیفزاید تا همیشه در هر امری کفایت کامل داشته، برای هر عمل نیکو افزوده شوید. چنانکه مکتوب است که «پاشید و به فقرا داد و عدالتش تا به ابد باقی می‌ماند». اما او که برای برزگر بذر و برای خورنده نان را آماده می‌کند، بذر شما را آماده کرده، خواهد افزود و ثمرات عدالت شما را مزید خواهد کرد،  تا آنکه در هر چیز دولتمند شده، کمال سخاوت را بنمایید که آن منشأ شکر خدا به وسیلهٔ ما می‌باشد.

دوم قرنتیان ۹: ۶- ۱۱

---

خداوند به ما برکت می‌دهد چون بسیار مهربان است. او به ما محبت می‌کند چون می‌خواهد تا ما کامیاب شویم. اما خداوند هدفی هم از این امر دارد. هدف او این است که: به ما برکت ‌دهد تا ما هم به دیگران برکت دهیم. وقتی با سخاوتمندی ببخشیم، خداوند هم در اغلب موارد به ما برکت بیشتری می‌دهد تا در مقابل ما نیز بتوانیم بیشتر به دیگران ببخشیم.  

بیایید به قسمتی از کلام که در بالا ذکر شده است نگاهی بیاندازیم. پولس در این آیات درباره کشاورزی، کاشت و برداشت محصول صحبت می‌کند. او مثال برزگر را به دلیل خاصی برگزید تا این موضوع را به ما توضیح دهد که: توانایی خداوند در برکت دادن ما بی‌شمار، خارج از تصور و بی‌انتها است. “چنانکه مکتوب است که «پاشید و به فقرا داد و عدالتش تا به ابد باقی می‌ماند». اما او که برای برزگر بذر و برای خورنده نان را آماده می‌کند، بذر شما را آماده کرده، خواهد افزود و ثمرات عدالت شما را مزید خواهد کرد، تا آنکه در هر چیز دولتمند شده، کمال سخاوت را بنمایید که آن منشأ شکر خدا به وسیله ما می‌باشد.” (دوم قرنتیان 9: 9-11)

خداوند بذر را به عنوان ثروت و دارایی به کارنده یعنی کشاورز بخشیده است. حال این کشاورز است که باید تصمیم بگیرد که از این بذر استفاده کند و آن را کشت دهد و برداشت چندین برابری داشته باشد؛ یا آن بذر را انبار کند و در طول زمان خراب شود. این مثال پولس در زندگی‌مان و پولی که خداوند در اختیار ما قرار داده است نیز صدق می‌کند. وقتی ما بیشتر از این هدیهٔ خداوند استفاده کنیم و ببخشیم، او نیز بیشتر به ما برکت می‌دهد.

آیا قاعده موجود در این مثال را درک کردید؟ خواست خداوند این است که زندگی‌مان را چه از نظر روحانی و چه از نظر ارتباط با یکدیگر و حتی مادی برکت دهد. به قول پولس: «تا آنکه در هر چیز دولتمند شده». چرا؟ چون تا ما بتوانیم سخاوتمندی و بخشندگی را در هر موقعیت از زندگی‌مان تمرین کنیم.

---

پدر جان، کمکم کن تا امروزم را به طور کامل و درست در تو زندگی کنم.

مسیح جان، کمکم کن تا خودم را وقف دیگران کنم و با مهربانی با هرکه ملاقات می‌کنم برخورد کنم.

روح‌القدس جان، کمکم کن که فرزندان گمشده را به درستی محبت کنم و در هر کاری که انجام می‌دهم عیسای مسیح را اعتراف کنم. آمین!