و آن چهار حیوان که هر یکی از آنها شش بال دارد، گرداگرد و درون به چشمان پر هستند و شبانه‌روز باز نمی‌ایستند از گفتن «قدوس، قدوس، قدوس، خداوند خدای قادر مطلق که بود و هست و می‌آید»
مکاشفه ۴: ۱۰
بی‌حوصله بودن در آسمان
من تا کنون در مراسم‌های ترحیم زیادی بودم که کشیش در آنها گفته است شخص متوفی مستقیماً به آسمان رفته و در حال پرستش خداوند در کنار فرشتگان است. این در حالی است که زندگی زمینی آن شخص تازه گذشته به وضوح می‌گوید او در چنین موقعیتی در آسمان، در فضایی که بخواهد دائماً خدا را پرستش کند و با او در ارتباط باشد زجر می‌کشد و به زاری می‌افتد!
چیزی که می‌خواهم بگویم عقیده‌ای شخصی است؛ من فکر نمی‌کنم که مرگ بتواند خصوصیات، تمایلات و طبیعت ما را تغییر دهد. اگر ما در این دنیا علاقه‌ای به صحبت با خدا و پرستش کردن او و خواندن سرودهای روحانی نداشته باشیم، شک دارم که مرگ ما را به شخصی مشتاق و پرشور برای خداوند تبدیل کند. اگر اکنون پرستش خداوند و صحبت با او برای ما خسته کننده و حوصله سربر است، پس از مرگمان هم به همین شکل خواهد بود. من فکر نمی‌کنم که خداوند بخواهد هیچ‌یک از ما را به زور وارد بهشت خود کند. من بعید می‌دانم که خداوند به هیچ‌یک از ما بگوید: «تو در زمان زندگی خود بر روی زمین هرگز به پرستش من علاقه‌ای نداشتی ولی من در آسمان این را تبدیل به علاقه و اشتیاق تو می‌کنم و تو نیز آن را با لذت انجام خواهی داد.
شاید به نظرتان این ایده بحث برانگیز باشد ولی تلاش من این است که شما را هوشیار سازم و تشویقتان کنم تا از زندگی روحانی خود لذت ببرید و در خداوند شاد باشید!
ای پدر آسمانی، کمکم کن تا پرستش‌های من بر روی زمین و در این زندگی، مرا برای جشنی که در آسمان در انتظارم است آماده سازد. باشد که شادی و لذت در زندگی‌ای که سرشار از پرستش تو است را بیاموزم. آمین!
برگرفته از آثار A. W. Tozer
