این کتاب تورات از دهان تو دور نشود، بلکه روز و شب در آن تفکر کن تا بر حسب هرآنچه در آن مکتوب است متوجه شده، عمل نمایی زیرا همچنین راه خود را فیروز خواهی ساخت، و همچنین کامیاب خواهی شد.»
یوشع ۱: ۸
حالت مناجات
قابلیت حفاظت و پاکسازی رازگاهان، عاملی غیرقابل انکار در موفقیت در زندگی مسیحی است.
قدوسیت و قدرت، کیفیت‌هایی نیستند که یک‌بار برای همیشه دریافت شوند و به کلی فراموش شوند بلکه مانند کوک کردن ساعت یا خوردن قرص ویتامین هستند. ما شدیداً با دنیا احاطه شدیم و علاوه بر آن جسم خودمان و شیطان هم هستند که با آن‌ها سروکار داریم. در این وضعیت، هر نوع پیشرفت روحانی نیازمند قدرتی است که بتواند در مقابل این سه‌گانه (دنیا، جسم، شیطان) مقاومت کند. بنابراین هر موفقیتی در این مسیر مستلزم همان هماهنگی و تمرکزی است که یک ارتش در میدان نبرد به آن احتیاج دارد.
برای این که قلبمان را در حالت مناجات نگاه داریم باید در مسیح بمانیم، در روح قدم بزنیم، بی‌وقفه دعا کنیم و روز و شب در کلام خداوند تفکر و تعمق کنیم. مشخصاً چنین حالتی به صورت تلویحی به معنای جدایی از دنیا، چشم‌پوشی از امیال جسمانی و اطاعت مطلق از اراده خداوند به محض درک کردن آن است.
حال این حالت مناجات یا رازگاهان چیست؟ این حالت چیزی نیست به جز آگاهی دائمی از حضور گرم و محبت‌آمیز خداوند، قرار گرفتن در آغوش باز او، پیش رفتن و صحبت با عیسای مسیح در خلوت و پرستش خداوند در روح و راستی!
ای پدر آسمانی، لطفاً همیشه مرا نسبت به حضورت در کنارم و در درونم آگاه نگاه دار. امروز در زیر آبشار فیض و رحمت تو قرار می‌گیرم. کمکم کن که در تو بمانم و در روح و راستی تو را پرستش کنم.
برگرفته از آثار W. A. Tozer
