زیرا که شخص را چه سود دارد هر گاه تمام دنیا را ببرد و نفس خود را ببازد.
مرقس ۸: ۳۶
فقط چیزهای اندکی مهم هستند
در این آیه گفته می‌شود که در مقابل نجات جانمان و دریافت حیات ابدی، تمام چیزهایی که در این دنیا به ظاهر بسیار پیچیده و مهم هستند، در واقع بسیار ساده و ناچیزند؛ و این در صورتی است که بتوانیم عظمت و ارزش هدیه‌ای که دریافت کرده‌ایم را درک کنیم. واقعاً خدا را شکر که تنها چیزهای اندکی مهم هستند و مابقی، ضمنی و بی‌اهمیت هستند.
واقعاً چه چیزی مهم است؟ این پرسش ارزش فکر کردن دارد! برای من رابطه‌ام با خداوند بسیار مهم است. این رابطه نسبت به هر چیز دیگری در زندگی، ارجحیت دارد و اولویت من است.
یک شخص می‌تواند در یک بیمارستان مجهز و سطح اول متولد شود، در مدرن‌ترین و برترین مدارس تحصیل کند، خودرویی لوکس و پیشرفته براند، روی بهترین و با کیفیت‌ترین تشک دنیا بخوابد، لباس‌های برند و زیبا بپوشد، سالم‌ترین و مقوی‌ترین غذاها را بخورد، در بهترین و مجهزترین خانه زندگی کند، با دوستی صمیمی کیلومترها آن طرف‌تر در دیگر سوی دنیا صحبت کند، تمام نگرانی‌اش با مصرف بهترین داروی آرام‌بخش از بین برود، با استفاده از داروهای جدید بدون درد بمیرد و در یک آرامگاه مجلل در مکانی زیبا و شناخته شده دفن شود و نمادی باشکوه برای یادبودش ساخته شود. حال اگر این شخص در مقابل خداوند عادل برخیزد، در حالیکه نه او خداوند را می‌شناسد و نه خداوند او را، تمام این مزایایی که داشته چه نفعی برایش خواهد داشت؟ وقتی در دادگاه و در مقابل عدالت محض بدون هیچ وکیلی قرار بگیرد و استدلالاتش رد شود و نهایتاً در مقابل قاضی اعظم برای همیشه محکوم شود- آیا او هیچ تفاوتی با شخصی که در قبیله‌ای دور افتاده در جنگل، عریان و به دور از هرگونه تمدن و امکاناتی زندگی می‌کرده، دارد؟
ای پدر آسمانی، از تو ممنونم که با فراهم کردن حیات جاودانی برای من، به زندگی‌ام معنا دادی. برای تمام برکات و نعمت‌هایی که به من عطا کردی از تو سپاسگزارم. باشد که تمام داشته‌هایم را در جهت نور و نمک بودن در این دنیا صرف کنم. آمین!
برگرفته از آثار W. A. Tozer
