زیرا خدایی که او را به روح خود در انجیل پسرش خدمت می‌کنم، مرا شاهد است که چگونه پیوسته شما را یاد می‌کنم، و دائما در دعاهای خود مسألت می‌کنم که شاید الآن آخر به اراده خدا سعادت یافته، نزد شما بیایم.
رومیان ۱: ۹-۱۰
“ما برای یکدیگر دعا می‌کنیم”
پولس برای ایمان‌داران روم دعا می‌کند. او نه یک بار بلکه به صورت مداوم و بدون توقف این کار را انجام می‌دهد. سوالی که باید از خودمان بپرسیم این است که چرا پولس به آنها می‌گوید که بدون وقفه برایشان دعا می‌کند؟ پولس با اینکه تا به حال این جمع را ملاقات نکرده بود آنها را از ته دل دوست داشت و به این شکل اهمیتی را که نزد او داشتند برایشان آشکار می‌کرد. پولس با گفتن اینکه دائماً در فکر آنها است و همیشه برایشان دعا می‌کند، موجبات دلگرمی آنها را فراهم می‌ساخت.
من شخصی را به اسم یوحنا در پاییز سال 1350 ملاقات کردم. اولین ملاقات ما در دانشگاه رقم خورد و چیز زیادی در مورد یکدیگر نمی‌دانستیم. مدت زیادی نگذشت که ما هم‌اتاق شدیم و برای هشت سال در کنار هم زندگی کردیم. پس از گذشت یک ماه از آشنایی ما، من شروع به دعا کردن برای یوحنا کردم و چهل و چند سال است که هر روز صبح این کار را انجام می‌دهم و تلاشم این است که این عادت خوب را تا آخر عمرم حفظ کنم.
یوحنا بهترین دوست من است و دعا کردن مداوم برای او مهمترین وظیفه من در قبال او محسوب می‌شود. من می‌دانم که یوحنا نیز هر روز برای من دعا می‌کند ولی هرگاه که این موضوع را به من اعلام می‌کند باعث تشویق من می‌شود.
“من هر روز برایت دعا می‌کنم”
دقیقا مانند پولس که هر روز برای ایمان‌داران روم دعا می‌کرد و این موضوع را به آنها اطلاع می‌داد، من و دوستم نیز این کار را انجام می‌دهیم.
بیایید ما هم برای آنانی که خداوند در قلبمان قرار می‌دهد به صورت مداوم دعا کنیم و این امر را به اطلاعشان برسانیم. مطمئن باشید که این کار باعث تشویق آنها خواهد شد.
