و یقین دانست که به وفای وعده خود نیز قادر است.
رومیان ۴: ۲۱
قابل اعتماد و توانا
من باید اعتراف کنم که در تمامی دوران خدمتم، چیزهایی را که درباره خدا و وفاداری او نسبت به وعده‌هایش می‌دانستم، دائماً تکرار می‌کردم. چرا من بر این اصل پافشاری می‌کنم که مسیحیان باید باور خود را درباره خداوندی که دوستش دارند و خدمتش می‌کنند تقویت کنند؟ به این دلیل که تمامی وعده‌های خداوند بر اساس شخصیت او بنا شده است.
چرا من اصرار می‌کنم که همه ایمانداران باید کلام خداوند را کنکاش کنند و تا جایی که می‌توانند خداوندی را که با آنان در ارتباط است بشناسند؟ به این دلیل که ایمانشان تنها در صورتی به شکل شادمانه و طبیعی رشد می‌کند و ثمره می‌دهد که وفاداری خداوندشان و توانایی او را برای به انجام رساندن تمامی وعده‌هایش کاملاً درک کنند.
برکت‌های ابدی خداوند به این ارتباط ندارد که حس و حال شما امروز چگونه است. اگر امید ابدی من بر اساس احساسات فیزیکی‌ام بود، احتمال بسیاری وجود داشت که همین امروز وسایلم را جمع کنم و عازم جای دیگری شوم! حتی اگر امروز احساس روحانیت و تعلق به آسمان را نداشته باشم، باز هم احساسات من نمی‌توانند امید و انتظار آسمانی و ابدی مرا تغییر دهند.
من واقعاً شهامت این را ندارم که حتی ذره‌ای از ایمان و امیدم را مرتبط با احساسات لحظه‌ای و چگونگی احوالات امروزم بدانم. امید ابدی من بر اساس ذات نیکوی خداوند است؛ بر این اساس که خداوند قادر است وعده‌های نیکوی خود را عملی کند. و در این مورد کوچک‌ترین شکی ندارم.
ای پدر آسمانی، لطفاً مرا به خاطر ایمان ضعیفم ببخش. دائماً تمرکزم از تو برداشته می‌شود و به مشکلاتی که امروز درگیرشان هستم جلب می‌شود. لطفاً به من یادآوری کن که امید من بر شخصیت تو بنا شده است، تنها چیزی که می‌توان به آن اطمینان داشت!
برگرفته از آثار W. A. Tozer
