خداوند به حکمت خود زمین را بنیاد نهاد، و به عقل خویش آسمان را استوار نمود.
امثال سلیمان ۳: ۱۹
حکمت و نیکویی
در امثال ۳: ۱۹ و ارمیا ۱۰: ۲۰ گفته شده است که خداوند با حکمت، فهم و صلاحدید خود زمین را بنیاد نهاده و آسمان را بر فرازش به پا داشته است. این آیات، تنها دو تا از آیات بسیاری هستند که درباره حکمت خداوند صحبت می‌کنند.
ما به عنوان انسان باید حداقل دو چیز را درباره خداوند قبول کنیم و به آن ایمان داشته باشیم: «حکمت» و «نیکویی» خداوند. خداوندی که در اعلی‌علیین نشسته است، همان خدایی که آسمان و زمین را آفریده است باید حکیم باشد، در غیر این صورت ما نمی‌توانیم از هیچ چیز اطمینان داشته باشیم. او باید نیکو باشد، در غیر این صورت آسمان و زمین، جهنمی تمام عیار خواهند بود.
ما باید حکمت و نیکویی را از آن خدا بدانیم در غیر این صورت نه هیچ جای امنی برای رفتن داریم و نه صخره‌ای برای ایستادن و نه هیچ مبنایی برای فکر کردن، تصمیم گرفتن و ایمان داشتن. ما باید به حکمت و نیکویی خداوند ایمان داشته باشیم، وگرنه به تصویر خداوند که در درون ما قرار دارد و باعث تمایز ما از حیوانات می‌شود خیانت می‌کنیم.
بنابراین، ما باید اعتقاد راسخ به نیکویی و حکمت خداوند را نه به عنوان یک حدس یا امید بلکه به عنوان یک دانش، سنگ بنای زندگی و سرآغاز هر تفکر و حرکتمان قرار دهیم.
ای پدر آسمانی، برای حکمت و نیکویی الهی و بی‌پایانت از تو سپاسگزارم. وقتی به این دو صفت تو فکر می‌کنم، هیچ‌گونه ترس و اضطرابی در من باقی نمی‌ماند. لطفا کمکم کن تا امروز در تک‌تک مسیرهای پیش رو و همچنین اتفاقاتی که در طول روز برایم می افتد، به آنها فکر کنم و در آنها آرامی بگیرم. آمین!
برگرفته از آثار W. A. Tozer
