و او را خواهری مریم نام بود که نزد پای‌های عیسی نشسته، کلام او را می‌شنید. لوقا ۱۰: ۳۹
مریم کجاست؟
امروزه تأکید مسیحیان عمیقاً بر زندگی «فعال» است. انسان‌ها بیشتر درباره زمین فکر می‌کنند تا آسمان؛ آن‌ها بیشتر ترجیح می‌دهند «کاری انجام دهند» تا با خداوند در مشارکت باشند. اغلب مسیحیان خود را بیشتر نزدیک به این دنیا احساس می‌کنند تا به دنیایی که در بالا قرار دارد. جریان عمومی و رایج جامعه «عمل مسیحیان» را بیشتر می‌پسندد. مسیحیتی که مورد علاقه بیشتر مردم است، به این شکل نشان داده می‌شود که شخص دائماً شتاب‌زده ، اهلِ به هدف زدن ، پر تکاپو و آماده برای انجام کار باشد. ما از بالاترین بخش روحمان غفلت کرده‌ایم. نوری که در بالای برج قرار دارد بسیار کم‌رمق و رو به تیرگی است در حالی که ما برای زمینی که در پایین است عجله داریم و با هیاهوی بسیار این گونه نشان می‌دهیم که شدیداً مشغول انجام مسئولیت خارق‌العاه‌مان هستیم.
زمان آن رسیده است که با دعا چگونگی مسیحیت امروز را مورد بررسی قرار دهیم و کیفیت روحانی آن را با عهد جدید مقایسه کنیم. من تصور می‌کنم که اجزای یک پرستش عرفانی و باکیفیت را خواهیم یافت ولی خود پرستش واقعی را خیر!
این سرخوردگی همیشه همراه ما است که نمی‌توانیم یک زندگی تمام و کمال، اصولی و با قاعده داشته باشیم که نمایان‌گر شخصیت نجات یافته و رستگارمان باشد؛ شخصیتی که هم‌زمان خدمات کاربردی مارتا و دلدادگی و پرستش مریم را به نمایش بگذارد. این طور به نظر می‌رسد که ما تمایلی به داشتن هر دو خواهر در آنِ واحد نداریم. احتمالاً اکنون مارتا شخصیتی است که تمام وجود ما را فراگرفته است ولی مریم کجاست؟ ای کاش یک نفر زودتر او را پیدا کند!
ای پدر آسمانی، لطفاً مرا ببخش که از جنبه‌های مهم پرستش غافل شده‌ام. لطفاً قلب مرا آرام کن تا نزد پای عیسی بنشینم و به صحبت‌هایی که با من دارد گوش فرا دهم.
برگرفته از آثار W. A. Tozer
