پس خاه بخورید، خواه بنوشید، خواه هر چه کنید، همه را برای جلال خدا بکنید.
اول قرنتیان ۱۰: ۳۱
در معبد مقدسش
زمانی که در صبح دوشنبه همه ما به سراغ مسئولیت‌ها و وظایف مختلف خود می‌رویم، آیا نسبت به حضور خداوند آگاه و حساس هستیم؟ خداوند دوست دارد ما در هر جایی قرار داریم، او در معبد مقدس خود باشد. او می‌خواهد هر جایی که هستیم، عشق و شادی ناشی از پرستش فرزندانش را مشاهده کند.
آیا این زیبا نیست که یک تاجر، مدیرعامل یا یک کارمند ساده در صبح دوشنبه با اشتیاق به پرستش و با این ندای درونی به دفتر کار خود وارد شود که «خداوند در دفتر من حضور دارد- تمام دنیا در مقابل او خاموش باشد»؟
اگر شما نمی‌توانید در میان مسئولیت‌ها و کارهای روز دوشنبه خود خداوند را پرستش کنید، به احتمال بسیار زیاد در روز یکشنبه هم خداوند را پرستش نمی‌کرده‌اید!…
تصور من این است که بسیاری از مردم اینگونه فکر می‌کنند که خدای آنان در درون یک جعبه قرار دارد. او فقط در محراب کلیسا قرار دارد و زمانی که ما کلیسا را ترک می‌کنیم و به سمت خانه حرکت می‌کنیم، احساس ضعف و دلتنگی می‌کنیم چون داریم خداوند را در جعبه‌ای بزرگ همان‌جا رها می‌کنیم.
شما می‌دانید که این درست نیست ولی آیا تا به حال برای حل کردن آن کاری انجام داده‌اید؟ چگونه می‌توان این حالت را تغییر داد؟
ای پدر آسمانی، لطفاً کمکم کن تا امروز – بدون توجه به هر چیزی که در آن پیش آید- سرشار از حس پرستش به سراغ مسئولیت‌ها و وظایفم بروم تا با هر کاری که انجام می‌دهم، می‌گویم یا فکر می‌کنم، نام تو جلال یابد. آمین!
برگرفته از آثار W. A. Tozer
