بلکه گنج‌ها به‌جهت خود در آسمان بیندوزید، جایی که بید و زنگ زیان نمی‌رساند و جایی که دزدان نقب نمی‌زنند و دزدی نمی‌کنند.
متی ۶: ۲۰
ما هنوز خدا را داریم
نگاه ما به عنوان یک مسیحی به همه چیز متفاوت است …
انسان‌هایی که در دنیا زندگی می‌کنند به امید داشتن چیزهایی همچون زندگی راحت، سلامتی، ثروت، صلح بین‌المللی، موقعیت‌های لذت‌بخش و دوست‌داشتنی و … در زندگی هستند. این‌ها منابعی هستند که آنان می‌توانند با داشتن‌شان احساس رضایت و آرامش کنند. در واقع نگاه این افراد به این چیزها همانند نگاه یک کودک خردسال به مادری است که به او رسیدگی می‌کند و نیازهایش را برآورده می‌سازد. حال آن‌که مسیحیان با داشتن هیچ‌یک از این برکت‌های موقتیِ جسمانی مخالفتی ندارند و اگر برای‌شان فراهم شود، آن‌ها را با دعا و آغوشی باز دریافت می‌کنند و از خداوند تشکر می‌کنند ولی در ذهن خود دارند که سعادت و شادکامی‌شان در گرو این برکات نیست. این برکت‌ها ممکن است زمانی در زندگی‌شان وارد شود و زمانی دیگر خارج شود ولی یک ایماندار حقیقی همیشه در خدا خواهد ماند. آغوش گرم خداوند تنها مکانی است که می‌تواند آن‌ها را از شر شیطان در امان نگاه دارد و ثروتی را برای‌شان فراهم آورد که فراتر از تصورشان است؛ و صد البته تمام این‌ها فارغ از وضعیتی است که امکان دارد بر روی زمین برای‌شان رخ دهد.
تمام منابع طبیعی، مالی و در کل هر چیزی که مربوط به این دنیا است، در جای خود خوب است ولی همه آن‌ها یک مشکل بزرگ دارند و آن، این است که موقتی و ناپایدار هستند! ممکن است امروز داشته باشیم ولی فردا از بین بروند. این چیزی است که پس از وارد شدن گناه درباره تمام ابعاد مختلف دنیا صدق می‌کند. گناه آمد و نظم زیبای طبیعت را بر هم زد و انسان را در این موقعیت قرار داد. با این حال اگر بنیاد دنیا هم از بین رود، ما هنوز خدا را داریم و این تنها چیزی است که برای یک شخص نجات‌یافته لازم و ضروری است.
ای پدر آسمانی، برای گنج ابدی که برایم فراهم ساختی از تو سپاسگزارم. لطفاً مرا از جاذبه ثروت موقت دنیوی حفظ کن تا بتوانم به گنج ابدی‌ام تمرکز داشته باشم.
برگرفته از آثار W. A. Tozer
