جلال عیسای مسیح
کلام خداوند سرشار از مفاهیم عمیقی است که ذهن انسان به راحتی قادر به درک و هضم آنها نیست. اگر روزی بخواهیم خلاصه‌ی کلام و کار خداوند را برای شخصی توضیح دهیم، بهترین توضیح را می‌توانیم در انجیل یوحنا باب 3 آیه 16 دریابیم:
«زیرا خدا جهان را اینقدر محبت نمود که پسر یگانه‌ی خود را داد، تا هرکه به او ایمان آورد هلاک نگردد
بلکه حیات جاودان یابد.»
این جمله فقط خلاصه‌ی کار عیسای مسیح بر روی زمین می‌باشد. ما ایمانداران باید خود را به مرحله‌ای برسانیم که قادر به درک کامل‌تری نسبت به مسائل عمیق الاهیاتی کتاب مقدس، به خصوص لباس جسم پوشیدن عیسای مسیح باشیم. حال برای درک بهتر این موضوع به رساله‌ی دوم قرنتیان باب 3 نگاهی می‌اندازیم.
پولس رسول که به عقیده‌ی بسیاری از الاهیدانان، بزرگترین دانشمند الاهیاتی است که بشر تا کنون به خود دیده، در این فصل می‌گوید: در عهد قدیم، شریعت موسی برای قوم بنی‌اسرائیل چیزی جز موت را به ارمغان نیاورد.
منظور پولس این نیست که شریعت خداوند ایراد دارد بلکه مسئولیت پذیری ما برای انجام آن شریعت دچار مشکل است و هیچ کدام از ما قادر نیستیم که آن احکام را به گونه‌ای انجام دهیم که عادل شمرده شویم و در حضور خداوند بایستیم.
در کتاب خروج باب 34 آیات 29 الی 35 نوشته شده است که جلال خداوند در چهره‌ی موسی نمایان می‌شد و به خاطر نوری که از موسی منعکس می‌گردید، قوم قادر به نگاه کردن به او نبودند. موسی هم برای رفع این مشکل نقابی را بر روی صورت خود قرار داد تا قوم بتواند به او نزدیک شود. کلمه‌ی «جلال» به معنای نوریست که هیچ کس قادر نیست به آن نگاه کند. شکوه، عظمت و جلال خداوند در عهد جدید هم دیده شد. در انجیل متی باب 17 عیسای مسیح، پطرس، یوحنا و برادرش یعقوب را به بالای کوهی میبرد تا جلال خودش را به آنها نشان دهد.
و در نظر ایشان هیأت او متبدل گشت و چهره‌اش چون خورشید، درخشنده و جامه‌اش چون نور، سفید گردید (17: 2)
در واقع این آیه بیان می‌کند که در عهد جدید جلال خداوند، دیدن روی عیسای مسیح است.
خداوندمان عیسای مسیح به مراتب زیباتر از هر چیز دیگری در دنیاست. تصور کنید که روزی می‌توانیم زیباترین تصویر، یعنی جلال عیسای مسیح را مثل آن سه شاگرد ببینیم و این می‌تواند برای هر کسی که به عیسای مسیح ایمان دارد اتفاق بیفتد. جالب اینجاست که در پایان انجیل متی باب 28 آیه 19 مسیح وظیفه‌ای را به ما می‌سپارد:
«پس رفته امت‌ها را شاگرد سازید و ایشان را به اسم اب و ابن و روح القدس تعمید دهید.»
تنها وظیفه‌ای که عیسای مسیح به ما سپرده، این است که برویم و از دیگران بخواهیم تا بیایند و شکوه و جلال خداوند عیسای مسیح را همراه با ما ببینند.
مادری را فرض کنید که کودکی را به دنیا می‌آورد. این مادر حیاتی که در درونش وجود دارد را به کودک خود انتقال می‌دهد. پولس رسول می‌گوید: خدمات ما هم به دیگران باعث ایجاد حیات در آنها می‌شود. ما امروز با توجه به فیض خداوند می‌توانیم بدون در نظر گرفتن موقعیت شغلی، تحصیلی، سنی، نژادی و جنسیتی، وسیله‌ای باشیم در دستان پر مهر خداوند و راه دریافت حیات ابدی را به دیگران هدیه دهیم.
پولس رسول در رساله‌ی دوم قرنتیان باب 3 آیات 7 تا 11 می‌گوید: جلالی که موسی در عهد قدیم به شما نشان داد از خودش نبود بلکه از خداوند بود. در عهد جدید می‌توانیم نقابی را که موسی به خاطر جلال خداوند بر صورت خود می‌گذاشت را برداریم تا همه بتوانند جلال خداوند را ببینند. این همان تفاوت بزرگ بین جلال در عهد قدیم و جلال در عهد جدید است. وقتی فردی به عیسای مسیح ایمان می‌آورد این نقاب برداشته می‌شود و همه می‌توانند آن جلال را ببینند. در رساله به عبرانیان 4: 16 این‌چنین آمده است که:
«پس با دلیری نزدیک به تخت فیض بیاییم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم
که در وقت ضرورت ما را اعانت کند.»
این فقط مخصوص کسانی است که در عهد جدید به عیسای مسیح ایمان می‌آورند. آنهایی که در عهد قدیم زندگی می‌کردند به هیچ وجه قادر نبودند به کنار تخت خداوند حاضر شوند. یوحنای رسول در انجیل خود باب 1 آیه 14 می‌گوید:
»و کلمه جسم گردید و میان ما ساکن شد، پر از فیض و راستی؛و جلال او را دیدیم، جلالی شایسته‌ی پسر یگانه‌ی پدر.
ما باید هر روزه خداوند را به خاطر آمدنش بر روی زمین و نمایان ساختن جلالش برای ما، شاکر باشیم.»
همه‌ی انسانها گناهکارند و در گناهان خود مرده‌اند. فقط یک راه نجات از این موت که به واسطه‌ی گناهان صورت گرفته است وجود دارد و آن هم چیزی نیست جز زانو زدن در مقابل خداوند و اعتراف به گناهان و پاک شدن به واسطه‌ی خون یگانه فرزندش. ما باید از او بخواهیم تا وارد قلبمان شود و ما را طاهر سازد؛ در این صورت نجات را از خداوند دریافت خواهیم کرد.حال نجات خداوند به چه معناست؟ پولس رسول در دوم قرنتیان 3: 17 می‌گوید:
«اما خداوند روح است و جایی که روح خداوند است، آنجا آزادی است.»
این دقیقاً معنای نجات خداوند است. منظور پولس از آزادی، رهایی از بند شریعت است. امروز به واسطه‌ی ایمانمان به عیسای مسیح، خداوند روح خود را در ما ساکن گردانیده و عیسای مسیح، شریعتش را روی قلب‌های گوشتی ما حکاکی کرده است و روزی همگی ما جلال عیسای مسیح را خواهیم دید. این دقیقاً هدف اصلی خداوند از لباس جسم پوشیدن و آمدنش بر روی زمین بود. عیسای مسیح لباس جسم پوشید و بر روی صلیب رفت تا جلال خودش را به ما نشان دهد. حال ما به واسطه‌ی دیدن جلال خداوند و ایمان به او می‌توانیم از سایر مزیتهای آن که شامل بخشیده شدن گناهان، دریافت حیات ابدی و … است، استفاده کنیم. در مکاشفه 21: 4 آمده است:
«و خدا هر اشکی را از چشمان ایشان پاک خواهد کرد. و بعد از آن موت نخواهد بود و ماتم و ناله و درد
دیگر رو نخواهد نمود زیرا که چیزهای اول در گذشت.»
عیسای مسیح موتی که به واسطه‌ی نا اطاعتی آدم و حوا وارد این جهان شد و بر روی ما قرار گرفت را بر روی صلیب میخکوب کرد و حیات جاودانی را برایمان به ارمغان آورد. بنابراین باید در هر لحظه از خداوند سپاسگزار باشیم که در عهد جدید، جلال خود را نمایان ساخت و برای گناهان ما روی صلیب رفت تا روح القدس بتواند در ما ساکن شود و آزادی از یوغ شریعت را برایمان به ارمغان آورد و شریعت خودش را بر روی قلب‌های گوشتی ما حکاکی نماید.
آمین
انستیتو کتاب مقدس پارسیان pbi.life
