فصل روزه و تفکر درباره مرگ و قیام مسیح
اگر به گناهان خود اعتراف کنیم، او امین و عادل است تا گناهان ما را بیامرزد و ما را از هر ناراستی پاک سازد.
اول یوحنا 1: 9
دعوت به توبه
به یاد دارم زمانی که کودک بودم این آیه را به خاطر سپردم ولی تا زمانی که بزرگ‌تر شدم و در مسیر زندگی قدم برداشتم، اهمیت و قدرت آن را متوجه نشدم. وقتی در موقعیت‌هایی قرار می‌گرفتم که گناهی مرتکب شده بودم و یا نیاز داشتم کسی را به خاطر صدمه‌ای که به من زده بود ببخشم، این آیه به من یادآوری می‌کرد که «خداوند مرا می‌بخشد، این یک وعده است!»
خداوند می‌خواهد ما را رها و آزاد از گناه ببیند. اگر ما نتوانیم گناهانمان را به خاطر ترس از رد شدن و یا شرمساری در نور او قرار دهیم، آنگاه دلیل مردن عیسای مسیح بر روی صلیب چیست؟
هرچه بیشتر خودمان را فروتن کنیم و گناهانمان را به حضور خدا اعتراف کنیم، انجام این عمل راحت‌تر می‌شود. تصور کنید که فرزندتان به حضورتان می‌آید تا به خاطر اشتباهی که کرده است، اعتراف کند. شما نیز خم می‌شوید و صورت زیبای او را در دستانتان می‌گیرید و به چشمانش نگاه می‌کنید و او نیز قدرت بیشتری پیدا می‌کند تا اشتباهش را اعلام و از شما طلب بخشش کند. قلب شما نیز پر از دلسوزی و شفقت می‌شود و البته او را می‌بخشید. شما به خودتان افتخار می‌کنید که او آمده و از شما طلب بخشش کرده است. همچنین آنقدر فرزندتان را دوست دارید که نمی‌خواهید چیزی رابطه شما را با او خدشه‌دار کند.
من تصور می‌کنم که خداوند این‌گونه با ما برخورد می‌کند. خداوند عادل است و ما می‌بایست با ترسی مقدس و برگرفته از احترام در مقابل او حاضر شویم ولی دل قوی داریم چون غضب او بر روی صلیب ریخته شده است. تمام انتخاب‌هایی که ما انجام می‌دهیم، با خود پیامدی را به همراه دارند نه مجازات. یکی از دوستان من تفاوت این دو مقوله را به این شکل بیان کرد که “پیامد یا توبیخ، برای ترقیب کردن شما به انجام بهتر یک عمل است ولی مجازات به معنای پرداختن جریمه برای گناهانتان است.” خدا را شکر که مجازات گناهان ما بر روی صلیب به انجام رسیده است!
تفکر و تعمق:
دیدگاه شما درباره مجازات و پیامد چیست؟ زمانی که در روابطتان صدمه می‌بینید، ناراحت می‌شوید و یا دروغ می‌شنوید بر چه اساسی عکس‌العمل نشان می‌دهید؟ خداوند را چگونه می‌بینید؟ یک خدای عصبانی یا مهربان؟
ای پدر آسمانی، لطفاً قسمت‌هایی از زندگیم را که می‌ترسم درباره‌شان با تو صحبت کنم، به من نشان بده. متشکرم که همیشه می‌توانم به حضور تو بیایم و با خیال آسوده قلبم را برایت بگشایم و از گناهانم، درگیری‌هایم، آروزهایم و … با تو سخن بگویم. سپاسگزارم که عیسی را فرستادی تا به جای من مجازات شود و جریمه گناهان مرا بپردازد. به نام عیسای مسیح، آمین!
