بنابراین به شما می‌گویم آنچه در عبادت سوال می‌کنید، یقین بدانید که آن را یافته‌اید و به شما عطا خواهد شد. مرقس 11: 24
” عیسای مسیحِ شفا دهنده “
موسی به بالای کوه سینا رفت و منتظر خداوند شد تا خداوند دَه‌فرمان رو به او بده. وقتی موسی به اردوگاه قوم اسرائیل برگشت از دیدن بتی که به دست قوم اسرائیل و به شکل گوساله طلا ساخته شده بود به شدت عصبانی شد و لوحهایی که ده‌فرمان بر روی اونها نوشته شده بود رو به زمین کوبید و خُرد کرد. موسی به قوم گفت که باید این گوساله طلا رو بسوزونن و پودر خاکستر اون رو به آب بریزن و از همون آب بنوشن.
سالها بعد عیسای مسیح در اورشلیم به معبد که خونه پدرش بود قدم میگذاره و میبینه که خونه پدرش به مغاره دزدان و دست فروشان و بازار خرید و فروش تبدیل شده. عیسای مسیح چه کرد؟ او عصبانی شد و از پارچه یه تازیانه درست کرد و شروع کرد به بیرون کردن این افراد و معبد رو از حضورشون پاک کرد. متوجه شباهت این دو واقعه شدید؟
یهوه صبایوت مارهایی با نیشِ زهرآگین رو به اردوگاه قوم اسرائیل فرستاد تا اونها رو برای ساختن بت تنبیه کنه. این مسئله اینقدر دردناک بود که موسی به حضور خداوند میره و از او کمک میخواد تا این بلا از بین بِبَره. خداوند به موسی میگه که مجسمه‌ای از جنس برنز و به شکل مار بسازه و اون رو بر سر یه دار بیاویزه تا هر کس از قوم اسرائیل به اون نگاه کنه شفا پیدا کنه.
ولی عیسای مسیح مجسمه‌ای از مار نساخت تا مردم رو شفا بده، او با لمس کردن مریضان و یا با کلام خودش باعث شفا اونها شد و در نهایت خود عیسای مسیح بر روی این دار رفت و اگر هرکس و نه فقط قوم اسرائیل به او نگاه کنه و ایمان بیاره که او برای گناهانش بر روی صلیب رفته، نه از نظر جسمی بلکه از نظر روحانی شفا پیدا میکنه و ابدیت رو در حضور پدر، پسر و روح‌القدس به سر خواهد برد.
عیسای مسیح امروزه هم باعث شفای جسمی میشه در صورتی که اون شفا طبق اراده او و خدای پدر باشه ولی نه به اون صورتی که قبلاً وقتی برای خدمت در لباس جسم بر روی زمین بود! “دوازده شاگرد خود را طلبیده، ایشان را بر ارواح پلید قدرت داد که آنها رابیرون کنند و هر بیماری و رنجی را شفا دهند” (متی 10: 1). او این قدرت رو به کسی جز شاگردان اولیه خودش نداد تا از این طریق، کلام خدا گسترش پیدا کنه و معجزه شفا در این امر بسیار تاثیرگذار بود. همونطور که در کلام میخونیم حتی پولس رسول هم قادر به شفا دادن بدن خودش و یا شاگردش تیموتائوس نبود. “تا آنکه از زیادتی مکاشفات زیاده سرافرازی ننمایم، خاری در جسم من داده شد، فرشته شیطان، تا مرا لطمه زند، مبادا زیاده سرافرازی نمایم. و درباره آن از خداوند سه دفعه استدعا نمودم تا از من برود. مرا گفت: «فیض من تو را کافی است، زیرا که قوت من درضعف کامل می‌گردد.» پس به شادی بسیار ازضعف‌های خود بیشتر فخر خواهم نمود تا قوت مسیح در من ساکن شود.” (دوم قرنتیان 12: 7-9).
دعا: خداوندا، دعا میکنم وقتی که به حضور تو میام من رو از نظر روحانی و جسمانی شفا بدی. به من قلبی جدید و روحی تازه بده. مرا بخوان و تو را اجابت خواهم نمود و تو را از چیزهای عظیم و مخفی که آنها را ندانسته‌ای مخبر خواهم ساخت. (ارمیا 33: 3) آمین!
برگرفته شده از رازگاهان انگِس باخن
