و برای ایشان نیز مثلی آورد در اینکه می‌باید همیشه دعا کرد و کاهلی نورزید. لوقا 18: 1
” همیشه دعا کن “
کلام خداوند به ما تعلیم میدهد که ایلیا نبی هم مثل ما، احساسات و علایق خودش رو داشت. یعنی او هم مثل ما در مقابل وسوسه قرار میگرفت. او هم مثل ما، خوره ترس و شک به جونش می‌افتاد ولی در همین حال در میان همه این سختی‌ها و بالا و پایین‌ها، انسان با ایمانی بود و دعا رو ترک نمیکرد. من یه مرد با ایمان دیگه رو از کشور آفریقای جنوبی میشناسم که معروف بود به اینکه هیچ کاری رو بدون دعا و پرستش خداوند انجام نمیداد. معروف بود که برای دعا بیشتر از هر چیز دیگه‌ای تو زندگی وقت میگذاشت و وقتی که چشم از دنیا فرو بست تا به ملاقات عیسی مسیح بره، دستهاش در حالت دعا، رو به آسمون بلند شده بود.
اگر بخواهیم به تاریخ کلیسا و قهرمانهای ایمان خودمون نگاه کنیم، اشخاص بسیاری هستند که زندگی با ایمان اونها، مثال زدنیه و ما به عنوان یه ایماندار، میتونیم اونها رو برای خودمون الگو قرار بدیم. گفته میشه یکی از این قهرمانهای کلیسا گفته که در طول زندگی هیچ وقت بیشتر از سی دقیقه دعا نکردم ولی هیچ وقت نشده که سی دقیقه رو بدون دعا گذرونده باشم! اگر به این موضوع خوب نگاه کنیم، متوجه تفاوت عمیقی میشیم. بعضی افراد دوست دارن که همیشه و هر وقت در حال صحبت کردن باشن و معمولاً بیشتر این صحبتها اگر باعث تخریب نشه حداقلش اینه که بی‌فایده و بی‌ثمره. اینجاست که باید به این افراد گفت «از صحبت کردن اضافی دست بردارین و اجازه بدین خداوند بگه که چه باید کرد و چطور باید این راه رو پیمود.»
دعا: ای پدر آسمانی ای خداوند، مرسی برای اینکه به من یادآوری میکنی که باید همیشه در دعا باشم. میدونم که دعای من بعضی وقتها بدون اعتراف به گناهانم هست و با اعتقاد راسخ به تو بیان نمیشه. کمکم کن تا با روحیه خوب و قوت روح القدس، به موضوعی که در مورد اون دعا کردم و به حضور تو بیان کردم نگاه کنم. کمکم کن تا من دعا کنم و اون رو به تو بسپارم تا نسبت به اراده خودت بر روی این زمین و ملکوت خودت به اون جواب بدی. آمین!
برگرفته شده از رازگاهان انگِس باخن
