فصل روزه (لنت)- روز چهل و هفتم

روز چهل و هفتم: یکشنبه هفته هفتم؛ عید قیام

و در هنگامی که به جهت اِخبار شاگردان او می‌رفتند، ناگاه عیسی بدیشان برخورده، گفت: «سلام بر شمـا باد!» پس پیش آمـده، به قدمهای او چسبیده، او را پرستش کردند. آنگاه عیسی بدیشان گفت: «مترسید! رفتـه، برادرانـم را بگوییـد که به جلیل بروند که در آنجا مرا خواهند دید.»  متی 28: 9-10

در صبح روز یکشنبه زنان به سمت جایی که عیسی دفن شده بود حرکت کردند. دیگر انجیل نویسان می‌گویند که آنان به قصد تدهین بدن عیسی رفتند. این تدهین کردن نشانی از محبت و سرسپردگی آنان به خداوندشان است ولی این را بسیار سریع از یاد می‌برند چراکه وقتی به قبر می‌رسند در آنجا یک فرشته حضور دارد‌ و همچنین محافظانی که رهبران مذهبی گماشته‌اند هراسانند (متی 27: 62-66). آن فرشته با زنان صحبت کرده و می‌گوید ترسان مباشید. فرشته به آنان اعلام می‌کند که عیسی از مردگان قیام کرده و به جلیل می‌رود و شما آنجا با او ملاقات خواهید کرد. همانطور که زنان با شادی فراوانی در حرکت بودند ناگهان با عیسی مواجه می‌شوند.

در حقیقت عیسی برای ملاقات با آنان می‌آید. این شگفت‌آور است که عیسی اول به دیدار زنان می‌آید و پیش از شاگردان با آنان ملاقات می‌کند. آیا آنان در زمان صحیح و محل مناسب حضور داشتند؟ می‌توان گفت تا حدودی بله. آنان نیازی به شنیدن دوباره‌ی پیغام نداشتند چرا که در آیات قبل فرشته پیام را به آنان اعلام کرده بود (28: 6-7). عیسی می‌خواست با آنان ملاقات کند! او می‌خواست با آنان شادی کند و بگوید که از دیدنشان خوشحال است. پیامی که فرشته به آنان داده بود اکنون برایشان نمودی واقعی و تجربی پیدا کرده بود. آنان عیسی را دیده و لمس کرده بودند. واگذار کردن مسئولیت رساندن این خبر خوش به زنان، آن هم به عنوان اولین افراد، چیزی نیست که کسی از خود درآورده باشد. در فرهنگ یهود با زنان خوب برخورد می‌شد ولی در مورد مسائل عمیق و مهم اعتقادی، آنان از جایگاهی برخوردار نبودند. اینکه ابتدا آنها شهادت رستاخیز عیسی را دادند برای مردان شرم‌آور خواهد بود.

واکنشی که آنها در مقابل عیسی نشان دادند بهترین عملی بود که می‌شد در آن شرایط انجام داد، آنها به قدم‌هایش چسبیدند! آنها با این کار مطمئن شدند که عیسی، توهّم افکارشان، یک شبح و یا چیز دیگری نیست بلکه واقعی است و پرستشش کردند و عیسی نیز پرستش آنان را پذیرفت. اگر شخصی که آنان دیدند الوهیت نداشت، آنگاه مرتکب گناه بت‌پرستی می‌شدند.

سپس عیسی به آنان گفت که نترسند. این دومین باری است که این جمله به زنان گفته می‌شود؛ ابتدا زمانی که فرشته ظاهر شد (آیه 5) و دوباره زمانی که عیسی به آنان حکم می‌کند که رفته و به برادران عیسی بگویند که آنها را در جلیل ملاقات خواهد کرد. اینکه عیسی پس از مورد خیانت قرار گرفتن و ترک شدن توسط شاگردانش کاملاً پذیرای آنها است بسیار هیجان انگیز است. آنها فقط دوستان و شاگردان او نبودند بلکه جایگاه برادری نیز داشتند. آنان با عیسی زندگی کرده بودند و تجربیات مشترکی داشتند و عیسی می‌خواهد با آنان ملاقات کند. در عهد جدید به تمامی شاگردان، برادران گفته می‌شود نه فقط به مردان. به این توجه کنید که پیش‌تر آن فرشته به زنان نیز در ملاقات جلیل اشاره کرده بود (متی 28: 7). عیس می‌خواهد با ما جشن بگیرد، او از صرف زمانش با ما لذت می‌برد و اکنون در انتظار آن جشن بزرگی است که همه‌ی ما در پادشاهی جدید در آسمان بر پا خواهیم داشت. فرستادن زنان به عنوان حاملین این پیام مهم، خبر خوشی برای تمامی ما است. عیسی با این کار راه را برای همه‌ی انسانها از هر جنسیت و جایگاهی باز کرد تا بتوانند با دیگران پیرامون مرگ و قیامش صحبت کنند. به یاد داشته باشیم خداوند امتیاز ویژه‌ای به ما ارزانی داشته است که می‌توانیم راجع به محبت عیسی مسیح با دیگران صحبت کنیم.

متن‌های پیشنهادی برای مطالعه:

متی 27: 62 تا 28: 20

پرسشها برای اندیشیدن:

خبر خوش برای دوستان و خانواده‌ام چیست؟ چطور می‌توانم آنان را برای درک آن کمک کنم؟

آیا واقعاً به این اعتقاد دارم که عیسی می‌خواهد با من ملاقات کند؟ اگر چنین است واکنش من باید چگونه باشد؟

دعا:

ای خداوند! از اینکه تو مشتاق دیدارمان هستی و ملاقات با ما بخشی از جشن تو است شگفت‌زده هستیم. سپاسگزاریم که آمدی و جانت را فدا کردی تا ما بتوانیم با تو رابطه داشته باشیم. ممنونیم که ما را در نقشه نجات خودت قرار دادی و می‌خواهی از تک تک ما برای در میان گذاشتن این خبر با دیگران استفاده کنی. کمکمان کن تا همیشه برای صحبت کردن با دیگران درباره‌ی محبتت آماده باشیم. در نام عیسی مسیح، آمین!