
تکیه به خداوند
یکی از مشکلات بزرگی که در دنیا وجود دارد این است که انسانها و حتی ایماندارن، بسیار تحت تاثیر اتفاقات گوناگون اطراف خود قرار میگیرند و متاسفانه توجهشان به خداوند کمتر از توجهشان به اتفاقات دنیا است. یکی از راههایی که ما ایمانداران میتوانیم خود را بسنجیم که آیا در سختیها به خداوند توجه میکنیم یا خیر، این است که ببینیم آیا در مشکلات به خداوند تکیه میکنیم یا به خاطر سختیها مأیوس میشویم و بیشتر از او دوری میکنیم.
آیا واقعاً خداوند ملجا و تکیهگاه ما است؟
مزمور ۹۱
«۱ آنکه در ستر حضرت اعلی نشسته است، زیر سایهٔ قادر مطلق ساکن خواهد بود. ۲ درباره خداوند میگویم که او ملجا و قلعه من است و خدای من که بر او توکل دارم. ۳ زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و از وبای خبیث. ۴ به پرهای خود تو را خواهد پوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستی او تو را مِجَّن و سپر خواهد بود. ۵ از خوفی در شب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روز میپرد. ۶ و نه از وبایی که در تاریکی میخرامد و نه از طاعونی که وقت ظهر فساد میکند. ۷ هزار نفر به جانب تو خواهند افتاد و ده هزار به دست راست تو. لیکن نزد تو نخواهد رسید. ۸ فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش شریران را خواهی دید. ۹ زیرا گفتی تو ای خداوند ملجای من هستی و حضرت اعلی را مأوای خویش گردانیدهای. ۱۰ هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمه تو نخواهد رسید. ۱۱ زیرا که فرشتگان خود را دربارهٔ تو امر خواهد فرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند. ۱۲ تو را بر دستهای خود برخواهند داشت، مبادا پای خود را به سنگ بزنی. ۱۳ بر شیر و افعی پای خواهی نهاد؛ شیر بچه و اژدها را پایمال خواهی کرد. ۱۴ چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او را سرافراز خواهم ساخت. ۱۵ چون مرا خواند او را اجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود و او را نجات داده، مُعَزَّز خواهم ساخت. ۱۶ به طول ایام او را سیر میگردانم و نجات خویش را بدو نشان خواهم داد.»
هیچ چیزی به غیر از یهوه نمیتوانست در سختیها به نویسنده مزمور ۹۱ که به احتمال زیاد موسی است، آرامش دهد. نویسنده، مزمور خود را اینگونه آغاز میکند: “خداوند ایمانداران را زیر سایه خودش قرار داده است”. این سایهٔ شخصی معمولی نیست. ایمانداران زیر سایه خدای قادر مطلق قرار دارند. هر انسانی که خداوند را در زندگی خود نداشته باشد، به صورت ناخودآگاه خودش را زیر سایه چیزی دیگر قرار میدهد. این قدرت میتواند در زندگی هر شخص متفاوت باشد؛ قدرت فیزیکی، تحصیلات عالیه، ثروت، شهرت و اعتبار، برخی از قدرتهایی هستند که عدهای کثیر از انسانها به جای خداوند، آنها را انتخاب میکنند.
عیسای مسیح در اعمال ۱: ۸ میگوید:
«لیکن چون روحالقدس بر شما میآید، قوت خواهید یافت و شاهدان من خواهید بود، در اورشلیم و تمامی یهودیه و سامره و تا اقصای جهان.»
عیسی پیش از آنکه به آسمان صعود کند، در این آیه به صورت غیر مستقیم تعلیمی را به شاگردانش میدهد. او به شاگردان میگوید روح بر شما میآید و به شما قوت خواهد بخشید. قدرتی که مسیح از آن صحبت میکند با قدرتهای دیگر کاملاً متفاوت است. قدرتی که یک ایماندار با ساکن شدن روحالقدس در او دریافت میکند قوتی است که مستقیماً از زیر سایه قادر مطلق سرچشمه میگیرد و هیچ کس توانایی ایستادگی در مقابل آن را نخواهد داشت. زمانی میتوانیم از این قدرت استفاده کنیم که خداوند تنها ملجا و تکیهگاه ما باشد.
مزمور ۹۱: ۳-۴
«۳ زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و از وبای خبیث. ۴ به پرهای خود تو را خواهد پوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستی او تو را مِجَّن و سپر خواهد بود.»
خداوند پرنده نیست که بال و پر داشته باشد بلکه این تمثیلی است که نویسنده از آن استفاده میکند تا عظمت خداوند را برای محافظت از ایمانداران بیان کند. ما ایمانداران باید تنها به خداوند تکیه کنیم و اجازه دهیم که خداوند از هر سو از ما محافظت و دفاع کند. ما ایمانداران نباید به قدرتهای دیگری به جز قدرت خداوند تکیه کنیم و او باید تنها ملجای یک ایماندار واقعی باشد.
برای اینکه بتوانیم به خداوند تکیه کنیم باید در اولین گام، قدرتهای دیگری که قبل و یا بعد از ایمان به عیسای مسیح به آنها تکیه کردهایم را از زندگی خود دور کنیم و نباید به هیچ چیزی جز خداوند دل ببندیم. زیر بالهای خداوند امنترین مکان برای انسان است. ما نباید به پول، شهرت و بسیاری از چیزهای دیگر تکیه کنیم و تنها در این صورت است که میتوانیم قدرت خدای قادر مطلق را در زندگی خود مشاهده کنیم.
نویسنده در خصوص آنانی که زیر سایه قادر مطلق قدم میزنند در آیه ۵ مینویسد:
«۵ از خوفی در شب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روز میپرد.»
هر ایمانداری که بر اساس اراده خداوند گام بردارد از نظر دنیوی با مشکلات عدیدهای مواجه خواهد شد زیرا شیطان به شدت از اینگونه اشخاص نفرت دارد و به روشهای مختلفی در پی آن است تا از پیشرفت روحانی آنها جلوگیری به عمل آورد. اما وقتی در زیر بال خداوند باشیم هیچ صدمهای به ما وارد نخواهد شد زیرا هیچ قدرتی توانایی ندارد که خدای قادر مطلق را شکست دهد. خداوند، حاضر، قادر و عالم مطلق است و ما را تحت حمایت خود قرار داده است.
انسان برای بودن در کنار خداوند باید بتهای زندگی خود را کنار بزند. شاید امروزه کمتر کسی بت فیزیکی را پرستش کند اما هرآنچه که به اندازه خداوند به آن اهمیت دهیم و از نظر جایگاهی برایمان در الویت قرار داشته باشد در واقع از آن بتی برای خود ساختهایم و آن را در مقام خداوند قرار دادهایم. این بت میتواند از موفقیتهای دنیوی و حتی روحانی ما ساخته شود.
خداوند هزینهای سنگین را پرداخت کرد تا انسان بتواند در زیر بالهایش پناه گیرد. او بار گناهان ما انسانها را بر دوش یگانه فرزندش عیسای مسیح قرار داد تا امروز با ایمان به او، گناهان من و شما شسته شود و بتوانیم در حضور خداوند حاضر شویم و در زیر سایه قادر مطلق بنشینیم. ما ایمانداران به عیسای مسیح از گزند شیطان، یعنی مرگ ابدی در امان هستیم. زمانی که زیر بال خداوند باشیم در کنار او رشد هم خواهیم کرد. این رشد سبب میگردد تا بیشتر و بیشتر به شباهت مسیح درآییم و عیسی الگوی زندگیمان باشد. آنکه به خداوند توکل کند به دیگران نیکویی خواهد کرد زیرا خداوند در ذات خود نیکوست و نیکویی را به ما میآموزد. خداوند هیچ یک از آنانی را که با تمام وجود به عیسای مسیح ایمان دارند، هرگز ترک نخواهد کرد.
آمین!