لنت: روز نوزدهم

فصل روزه و تفکر درباره مرگ و قیام مسیح

به لب‌های خود بیان کردم تمامی داوری‌های دهان تو را. در طریق شهادات تو شادمانم. چنانکه در هر قسم توانگری، در وصایای تو تفکر می‌کنم و به طریق‌های تو نگران خواهم بود. از فرایض تو لذّت می‌برم، پس کلام تو را فراموش نخواهم کرد.

مزمور 119: 13-16

دعوت به تعمق

اعلام کردن حقیقت کلام خداوند افتخار بزرگی است ولی موعظه کردن کلام خداوند به خودمان چیزی است که ما را تغییر می‌دهد و به ما اعتبار می‌بخشد تا بتوانیم درباره مسیح با نزدیکانمان صحبت کنیم. مارتین لوید جونز می‌گوید: «آیا می‌دانید بیشتر ناخوشنودی و عدم رضایت شما از زندگی به این دلیل است که به جای سخن گفتن به خودتان، به خودتان گوش می‌کنید؟» این عبارات را که در مزمور 119 هستند بنویسید و با کمک روح‌القدس هر یک را به صورت شخصی کامل کنید.

من با لب‌های خود ……. را اعلام می‌کنم.

من در ……. شادمانم.

من در ……. تفکر می‌کنم.

من از …….. لذت می‌برم.

من …….. را فراموش نخواهم کرد.

در حالی که به خودتان سخن می‌گویید ایمان و امیدتان رشد می‌کند زیرا خداوند تصمیم شما را برای حفظ کلامش مشاهده می‌کند.

تفکر و تعمق:

در کدام قسمت از زندگیتان به جای اینکه کلام خداوند را به خودتان موعظه کنید، به خودتان گوش می‌دهید؟

ای عیسای مسیح، من از نجات عظیمی که تو برایم فراهم ساختی لذت می‌برم و در قربانی شدنت تفکر می‌کنم. من به احساساتم و یا ندایی که به من می‌گوید «تو ناتوان هستی و چیزی نداری» گوش نخواهم داد. من از با تو بودن لذت می‌برم!