لنت: روز سی و یکم

فصل روزه و تفکر درباره مرگ و قیام مسیح

پس چون ملکوتی را که نمی‌توان جنبانید می‌یابیم، شکر به جا بیاوریم تا به خشوع و تقوا خدا را عبادت پسندیده نماییم. زیرا خدای ما آتش فرو برنده است.

عبرانیان ۲: ۲۸- ۲۹

دعوت به ستایش

یک زندگی شکرگزارانه به تغییر طرز فکر نیاز دارد. برای این کار لازم است که خدا را همان‌طور که خود را توصیف می‌کند ببینم نه با دیدگاه شکسته شده خود و یا ذهنیت اشتباهی که دارم. در این آیات آمده است که پادشاهی خداوند استوار و محکم است. این برای من بدان معنا است که هیچ چیزی از خداوند، بزرگ‌تر نیست.

آیا تا کنون در هنگام پرستش خداوند، تغییری را در فضای پیرامونتان احساس و قدوسیت خداوند را تجربه کرده‌اید؟ در آن لحظه تنها کاری که من می‌توانم انجام دهم این است که در مقابل او زانو بزنم و ادای احترام کنم. زمانی که قدوسیت و هیبت خداوند را تجربه می‌کنیم باید در مقابلش با احترام قرار بگیریم. من تصور می‌کنم که پرستش و سرود خواندن در ملکوت و در مقابل تخت پادشاهی خداوند اینگونه خواهد بود؛ «قدوس، قدوس، خداوند خدای متعال است».

«خداوند ما آتشی فرو برنده است». آیا می‌توانید تصویری از آن ترسیم کنید؟ اگر من می‌دانم که خدا محبت است دیگر لازم نیست که بترسم. اگر من می‌دانم که خداوند چیزهای نیکویی برای زندگی من دارد پس نیاز دارم که به او اعتماد کنم. من تصور می‌کنم که او مرا در محبت خود فرو می‌بَرد. همانطور که به او اجازه می‌دهم تا مرا در آغوش گیرد، او نیز قلب مرا طاهر می‌سازد و اجازه می‌دهد تا دروغ‌ها و سنگرهایم هنگام مواجه شدن با او ذوب گردد.

بیایید تا یک زندگی شکرگزارانه را شروع کنیم و در همه کارهایی که انجام می‌دهیم قلب خود را به سوی او معطوف کنیم.

تفکر و تعمق:

من از شما می‌خواهم که چشمان خود را ببندید و با استفاده از قدرت تخیلتان تصور کنید که خداوند شما را غرق در محبت خود می‌کند. از او بپرسید چه چیزی را در مورد شما دوست دارد؟ سپس به خداوند بگویید که شما چه چیزی را در مورد او دوست دارید؟

خداوندا، من به خاطر اینکه پادشاهی تو استوار و محکم است متشکرم. آه که چقدر دوست دارم تو را پرستش کنم و در حضورت بمانم. من از قدوسیت و محبتت که مانند آتش فرو برنده است هیبت زده و ترسانم. تغییرم بده و مرا به شخصی که می‌خواهی تبدیل کن. قلب، ذهن و جانم را طاهر ساز. به نام عیسای مسیح آمین!