
آنگاه عیسی در جواب ایشان گفت: «آمین آمین به شما میگویم که پسر از خود هیچ نمیتواند کرد مگر آنچه بیند که پدر به عمل آرد، زیرا که آنچه او میکند، همچنین پسر نیز میکند.
یوحنا ۵: ۱۹
وقتی رهبران مذهبی درک کردند كه عیسی ادعای برابری با خدا میکند، عیسی به آنها نگفت که اشتباه متوجه شدهاید بلکه برعکس، ادعا خداوندی خودش را واضحتر مطرح کرد. مسیح حق کار کردن در روز سبت را که تنها برای خداوند بود برای خودش قائل شد (یوحنا ۵: ۱۷) ولی توضیح داد که پدر و پسر دو عمل متفاوت را انجام نمیدهند. پدر و پسر چنان متحد هستند که هر دو یک عمل واحد را به انجام میرسانند.
پسر تنها همان کاری را انجام میدهد که پدر انجام میدهد (۵: ۱۹). همانطور که پدر به مردگان حیات میبخشد، پسر نیز به مردگان حیات میبخشد (۵: ۲۱). پدر هیچ كسی را قضاوت نمیكند بلکه تمام داوری را به پسر سپرده است (۵: ۲۲). این بدان معنا نیست که پدر در داوری حضور ندارد بلکه تصمیمات پدر و پسر آنقدر شبیه به هم هستند که گویی تصمیمات پسر همان تصمیمات پدر است.
متن امروز یکی از متون کلیدی برای تعلیم تثلیث است که عدم جدایی در عملکرد اشخاص تثلیث را بیان میکند. پدر، پسر و روحالقدس با اتحادی کامل در رابطه با خلقت عمل میکنند. این عملکرد مانند یک شورا نیست که هر یک از اعضای آن، مسئولیتهای متفاوتی داشته باشند اما سعی کنند که به یک هدف مشترک دست یابند. آنچه پدر انجام میدهد همان کاری است که پسر و روح انجام میدهند. ما میتوانیم هر یک از اشخاص را در کاری که انجام میدهند تشخیص دهیم. همه اشخاص در حال انجام یک کار مشترک هستند ولی هر یک براساس ویژگیهای شخصیتی خود آن را به عمل میآورند.
پدر آن کار را به روشی انجام میدهد که متناسب با ابدی بودنش است. پسر نیز همان کار را به گونهای انجام میدهد که درخور فرزندِ پدر بودنش است. روح نیز همان کار را به گونهای انجام میدهد که مطابق با صادر شده بودن ابدی از پدر و پسر باشد ولی با این حال همهٔ آنها یک کار را انجام میدهند. به عبارت دیگر میتوانیم بگوییم همه کارهای خداوند از سوی پدر، از طریق پسر و در روحالقدس به انجام میرسد. به عنوان مثال نجات از جانب پدر، به وسیلهٔ میانجیگری پسر و با قدرت روحالقدس برای ما به انجام میرسد.
این یک موضوع الهیاتی بسیار عمیق و سنگین است. این موضوع اعتقاد و اقرار کلیسای اولیه و همچنین یک نتیجهگیری بدیهی از متونی همچون متن امروز است. با توجه به اینکه فقط خداوند میتواند خودش را کاملاً درک کند، اگر پدر خودش را کاملاً به پسر نمایان کند (۵: ۲۰)، پسر نیز باید کاملاً خدا باشد که بتواند دقیقاً همان کاری را انجام دهد که پدر انجام میدهد. آگوستین در موعظه خود درباره یوحنا ۵: ۱۹ میگوید: «پدر هر کاری را به وسیله پسر انجام میدهد؛ بنابراین هیچ کاری نیست که پدر بدون پسر و یا پسر بدون پدر انجام دهد».
از آنجایی که ما خدا نیستیم هرگز نمیتوانیم چنان اتحادی را با خالق خود به دست آوریم که عیسی با پدرش داشت ولی با این حال میتوانیم همچون پسر که فقط خواست پدر را انجام میدهد، اراده و خواست خود را با خواست خداوند همسو کنیم. با دعا و توبه از خداوند درخواست کنیم که خواست و ارادهاش را که در کتاب مقدس مکتوب است برایمان مکشوف سازد و همچنین توانایی انجامش را در ما قرار دهد.
برای مطالعه بیشتر به این آیات مراجعه کنید «غلاطیان ۱: ۳- ۵، اول قرنتیان ۸: ۵- ۶، دوم تسالونیکیان ۲: ۱۳، اول پطرس ۱: ۱- ۲».
پدر آسمانی، اعتراف میکنم که به خاطر گناهانی که مرتکب میشوم در بسیاری از اوقات توانایی درک اراده و خواست تو را ندارم. خداوندا من را ببخش و به من حکمت بده تا با مطالعه کتاب مقدس و با قوت روحالقدس بتوانم اراده و خواست تو را درک کنم و برای جلال نامت به آنها عمل کنم. در نام عیسای مسیح آمین!
اقتباسی از لیونر مینیستری (Ligonier Ministry)