
خدا را هرگز کسی ندیده است؛ پسر یگانهای که در آغوش پدر است، همان او را ظاهر کرد. انجیل یوحنا ۱: ۱۸
یوحنای رسول با روش خاصی در نگارش، خواننده را به عمق بیشتری از موضوعات سنگین و پیچیده الهیاتی میکشاند. او در آیه 17 با بیان اینکه قوانین و احکام توسط موسی به انسان ارائه شد و فیض و راستی توسط عیسی عطا شد، این دو شخصیت را با یکدیگر مقایسه میکند. هدف یوحنا این است که بگوید: عیسای مسیح، شریعت موسی را از احکامی که باید به واسطه انسان برای حاضر شدن در مقابل خداوند به انجام میرسید، به صورت خارقالعادهای به کار خودِ خداوند برای نجات انسان تبدیل کرده است. یوحنا با بیان این جمله، به استقبال موضوع سنگینتری میشتابد و میکوشد تا دلیل این تغییر بزرگ ظاهری را در نحوه نجات انسان از راه ایمان به مسیح، بیان کند.
یوحنا در آیه ۱۸ میگوید که عیسای مسیح همان پسر یگانهٔ خدای پدر است. او خدای پدر را رودَررو دیده است و از این رو آمده است تا پدر را به آنانی که مشتاق دیدنش هستند بشناساند. برخی این آیه را نمایان شدن چهره خداوند تفسیر میکنند اما منظور نویسنده در این آیه، نمایان ساختن بخشی دیگر از صفات ذاتی خداوند است که در عهد قدیم، بسیاری آن را درک نکرده بودند و به صورت رازی عظیم در میان مردم مطرح میشد. در عهد جدید عیسای مسیح آمد تا بسیاری از صفات رفتاری و فکری خداوند را با به انجام رساندن آنها بر روی زمین، برای دیگران نمایان سازد.
در انجیل متی ۱۱: ۲۷ آمده است هر که پسر، یعنی عیسای مسیح بخواهد، بر او ظاهر میشود. از طرفی مسیح در انجیل لوقا ۱۱: ۱۰ میگوید: زیرا هر که سوال کند، بیابد و هر که بطلبد، خواهد یافت و هر که بکوبد، برای او باز کرده خواهد شد. با توجه به این آیات، در هر دو صورت، آنچه با ظاهر شدن عیسای مسیح برای انسان هویدا میگردد، چهرهای نیست که شخصیت دوم تثلیث به واسطه آن بر روی زمین ظاهر شد بلکه با ایمان به عیسای مسیح، شاهد فیض و محبت او خواهیم بود؛ فیض و محبتی که برتری عیسی را برای ما و تمام خلقت نمایان میسازد. عیسای مسیح آنچه انسان توانایی دیدن و درکش را نداشت، یعنی ذات الهی خداوند را برای ما نمایان ساخت. او همچنین به واسطه روحالقدس، ما انسانها را در بخشی از صفات الهی خود مثل محبت، حکمت، نیکویی، رحمت و … شریک ساخت.
از این پس همه ما ایمانداران به عیسای مسیح میتوانیم با رشد روحانی، چهره خداوند را به دیگران نمایان سازیم. این همان فیض و محبت خداوند است که بر تکتک انسانها تابانیده شده است اما برخی آن را رد میکنند و حاضر به دیدن چهرهٔ خداوند نیستند. در رساله اول یوحنا ۴: ۱۲ آمده است که محبت کردن به دیگران یکی از مهمترین راههای نشان دادن چهره خداوند از طریق خودمان به دیگران است. آنچه باید هر روز از خود بپرسیم این است که آیا اکنون که ذات خداوند به واسطه عیسای مسیح بر ما ظاهر گشته است، آن را به درستی و آنگونه که شایستهٔ خداوند است به دیگران نمایان میسازیم یا خیر؟