خداوند او را بر بستر بیماری تأیید خواهد نمود. تمامی خوابگاه او را در بیماری‌اش خواهی گسترانید. مزمور ۴۱: ۳
یک چیز ثابت در ذهن خداوند
در کتاب عبرانیان ۲: ۶ به نقل از مزمور ۸: ۴ می‌گوید «چیست انسان که او را به‌خاطر آوری؟». کلمه‌ای که در متن یونانی برای «به‌خاطر آوردن» استفاده شده است به معنای «یک چیز ثابت در ذهن» است. ما یک چیز ثابت در ذهن خداوند هستیم. یک چیز شگفت‌انگیز، عجیب و غیرقابل فهم در مورد خدای عظیم و آزاد این است که او بدون هیچ اجبار یا فشاری خود را در موقعیتی قرار داده است که حالات و احساسات من بر او تأثیر می‌گذارد؛ هر چیزی که مرا آزار دهد، او را آزار می‌دهد. هرگاه من درد می‌کشم، خدا درد می‌کشد. هرگاه من رنج می‌کشم، خدا رنج می‌کشد. خداوند در مزمور ۴۱: ۳ می‌گوید «خداوند … تمامی خوابگاه(های) (ما) را در بیماری(مان) خواهد گسترانید». خداوند در کنار ما نشسته است و زمانی که ما ناراحت هستیم او نیز ناراحت است.
محبت باعث ایجاد شادی در دل عاشق می‌شود. خداوند از محبتی که به ما دارد خوشحال است. زمانی که مردم به یکدیگر محبت می‌کنند نیز احساس شادی می‌کنند.
یک مادر جوان از اینکه در کنار فرزندش هست و به او محبت می‌کند، همیشه خوشحال است و تا به حال حتی یک مثال نقض نیز برای این موضوع ندیده‌ام. شاید یک مادر زمانی که فرزندش به اندازه کافی بزرگ می‌شود که چیزها را واژگون کند یا کارهای خطرناک دیگری انجام دهد، کمی عصبانی شود ولی این حسی لحظه‌ای و گذرا است و اکثر اوقات محبت مادر، باعث ایجاد شادی در قلب او می‌شود. خداوند نیز به خاطر محبتش نسبت به تمامی چیزهایی که ساخته است شاد است و رضایت دارد.
ای پدر آسمانی، چقدر لذت‌بخش است که محبت کردن به من باعث شادی تو می‌شود. ای خداوند ممنونم که مرا کاملاً درک می‌کنی و محبتت نسبت به من از بین نمی‌رود. آمین
برگرفته از آثار W. A. Tozer
