رازگاهان: رومیان 8

چنانکه مکتوب است که «بخاطر تو تمام روز کشته و مثل گوسفندان ذبحی شمرده می‌شویم.» بلکه در همه این امور از حد زیاده نصرت یافتیم، بوسیله او که ما را محبت نمود. زیرا یقین می‌دانم که نه موت و نه حیات و نه فرشتگان و نه روسا و نه قدرتها و نه چیزهای حال و نه چیزهای آینده و نه بلندی و نه پستی و نه هیچ مخلوق دیگر قدرت خواهد داشت که ما را از محبت خدا که در خداوند ما مسیح عیسی است جدا سازد.

رومیان 8: 36-39

پولس در این آیات به مخاطبان خود که در جفا به سر می­بردند آگاهی می­دهد که بجای تمرکز بر روی مشکلات و رنج‌هایشان، باید بر روی محبت ازلی و جدا نشدنی خداوند در زندگی‌شان تمرکز کنند. یکی از مهم ترین حقایق زندگی مسیحی وجود عشق و محبت ازلی خداوند برای فرد ایمان‌دار است. پولس در آیه‌های قبلی به موضوعات بسیار مهمی اشاره می‌کند؛ اینکه محبت مسیح تا حدی برای ایمان‌داران زیاد است که نه تنها برای آنان مرد و برخاست بلکه به دست راست خدای پدر نشسته و برای ایمان‌داران دعای شفاعت می‌کند. خداوند همواره در پی محافظت و نگهداری از فرزندان خود است. این محبت ازلی خداوند به معنای این است که خداوند قبل از بنیاد هستی فرزندان خود را دوست داشته “…….با محبت ازلی تو را دوست داشتم، از این جهت تو را به رحمت جذب نمودم“ (ارمیا 31:3). این محبت در حقیقت بدون آغاز بوده که بی‌پایان هم خواهد بود. پولس بر اساس همین حقیقت به مخاطبان خود اطمینان می‌‌بخشد که هیچ چیز چه مشکلات دنیوی و حتی فرشتگان رانده شده از جلال خداوند و شیطان نمی‌توانند ایمان‌داران را از محبت خداوند جدا کنند و در نهایت همه چیز به خیریت و عاقبت به خیری یک ایمان‌دار ختم خواهد شد.

            خداوند با نشان دادن مهر عظیمش در زندگی یک ایمان‌دار (از طریق کنار او بودن در سختی‌ها و رنج‌ها) محبت خود را ثابت نمی‌کند؛ بلکه مهر تاییدی بر اثبات محبت بی‌مثالش بر روی صلیب می‌زند. اگر بخواهیم که از محبت خداوند در زندگی خود اطمینان حاصل کنیم، باید دو کار را انجام دهیم: اولا نگاهی همراه با تفکر و تعمق به جلجتا و صلیب خونبار عیسای مسیح بی‌اندازیم. دوما به وعده‌های خداوند در کلامش درباره رابطه عاشقانه‌اش با ایمان‌داران مراجعه نماییم. ترکیب این دو تمرین باعث میگردد که نه تنها در زمان سختی بسیار تشویق و دل گرم شویم، بلکه دکترین ما را در مورد محبت خداوند را قوی می‌سازد و کوتاه دستی شیطان و دنیا از جدا کردن محبت و رابطه عاشقانه ما با خداوند را نمایان می‌سازد. 

            پولس در این آیه‌ها و به طور کلی در فصل هشت به دنبال استحکام بخشیدن به اطمینان ایمان‌داران از محبت ازلی و جدا نشدنی خداوند در همه شرایط زندگی آنان است. از خود بپرسید که آیا شما هم به این محبت بی‌مثال ایمان دارید؟ و اینکه در کدام قسمت‌های دیگر کلام می‌توان آیات مشابه دیگر پیدا نمود که به ما وعده‌های مشابه می‌دهند؟ همواره خداوند در پی تشویق ما ایمان‌داران بوده و معمولا مشکل ما ایما‌نداران این است که به دنیا و امورات گذرا و فانی بیشتر توجه کرده و از تفکر و تعمق در کلام خداوند قاصر هستیم و در نتیجه در مواقع سختی راحت‌تر لغزش می‌خوریم. باشد که در کلام زنده خداوند هر روزه بمانیم.

ای مسیح خداوند! کمکم کن تا محبت تو را بهتر بشناسم. تو را شکر می‌کنم که سختی‌های این دنیا در زندگی‌ام به معنای این نیست که تو مرا فراموش کردی بلکه تو همیشه در کنار من هستی و محبت تو برای من ازلی و ابدی است. روزی من جلال تو را خواهم دید و شادی من کامل خواهد شد. خداوندا شکرت می‌کنم که در صلیبت محبت خود را برای من ثابت نمودی و نجات من از تاریکی را تضمین کردی. لطفا به من درک بهتری از کلامت بده تا حقیقت کلامت را بهتر  بشناسم و بیشتر در کلامت تفکر