رازگاهان:عبرانیان ۱: ۳-۴

که فروغ جلالش و خاتم جوهرش بوده و به کلمه قوت خود حامل همه موجودات بوده، چون طهارت گناهان را به اتمام رسانید، ‌به دست راست کبریا در اعلی‌علیین بنشست، و از فرشتگان افضال گردید، به مقدار آنکه اسمی بزرگتر از ایشان به میراث یافته بود. عبرانیان ۱: ۳-۴

نویسنده عبرانیان پس از اینکه «این روزهای آخر» را توضیح می‌دهد، به توصیف شخصی می‌پردازد که وارث همه چیز مقرر شده است. با مشاهده توصیف نویسنده از شخصی که خداوند مکاشفه‌اش را از طریقش نمایان ساخته است، سه بخش به چشم می‌خورد: اوچه کسی است، چه کاری انجام داده است و نتیجه این دو، چه می‌شود.

نویسنده در بخش اول پسر را به عنوان «فروغ جلال خداوند» معرفی می‌کند. چنین توصیفی مخاطب عبرانی (یهودی) را به یاد عهدقدیم می‌اندازد. نویسنده به چیزی اشاره می‌کند که برای شخصی که زیر عهدقدیم بوده و یا هست، کاملا معنادار است. صندوق عهد که نماد حضور خداوند در میان آنان بود، «جلال خدا» خوانده می‌شد. همچنین در آیه ۳ توصیف دیگری وجود دارد که در ترجمه فارسی خیلی واضح نیست؛ «خاتم جوهرش» یا در ترجمه دیگر «مظهر کامل ذات او». عبارتی که در زبان اصلی استفاده شده است، عبارتی است که در گذشته در ضرب سکه استفاده می‌شد و به این معنا بود که سکه ضرب شده دقیقاً همان نقشی را دارد که روی مهر وجود داشته است. «پسر» بازتابی از خداوند یا شبیه به ذات خدا نیست بلکه «خودِ خداوند» است. عیسی زمانی که خدماتش را بر روی زمین به انجام می‌رساند، به فیلیپس گفت: «هرکه مرا دیده است، پدر را دیده….. آیا باور نداری که من در پدر و پدر در من است؟» (یوحنا ۱۴: ۹-۱۰)

بخش دوم توصیف نویسنده، به عمل پسر اشاره دارد. «او با کلمه قدرت خود حامل همه موجودات است». نه تنها تمام خلقت به‌وسیله عیسی ساخته شده است بلکه او تمام هستی را پایدار نگاه داشته است. او تمام خلقت را از سقوط و غرق شدن در «تهی و بایر» بودن اصلی خود و نیستی و نابودی حفظ می‌کند. نویسنده عبرانیان هنوز توضیح عمل عیسی را به پایان نرسانده است. او می‌گوید: پسر کاری را انجام داده است که تنها از عهده خودش برمی‌آمد؛ پاک کردن گناهان! عیسای مسیح فدیه گناهان را یک بار به صورت کامل پرداخت کرد و در نتیجه «بر دست راست کبریا در اعلی‌علیین بنشست». به همین دلایل است که نویسنده عبرانیان می‌گوید که پسر برتر از فرشتگان و وارث همه چیز است و نامی برتر از نام تمامی آنان به ارث برده است.

روشی که نویسنده عبرانیان برای توصیف پسر به کار می‌گیرد بسیار جالب و روشن‌گر است. او ابتدا از انبیا صحبت می‌کند که خدا از طریقشان کلام خود را به انسان ارائه می‌داد و وجه نبی‌گونه عیسی را آشکار می‌کند. سپس در آیه ۳ نقش کهانت او را توضیح می‌دهد که همان اعطای قربانی و فدیه گناهان است. پس از آن نیز عیسی را به عنوان پادشاه معرفی می‌کند که بر دست راست خداوند در اعلی‌علیین نشسته است.

عیسای مسیح، نبی، کاهن و پادشاه است. او عمل قربانی کردن برای طهارت گناهان را انجام داد و اکنون در حالی که بر تخت سلطنت نشسته است، هستی را استوار نگه می‌دارد. مأموریت او برتر از دیگران و نامش بالاتر از دیگر نام‌ها است. ستایش تنها لایق خدا است که خلقت را آفرید،‌ آن را استوار نگه می‌دارد و ضامن حیات است.

ای مسیح خداوند! من پیش از اینکه با حقیقت وجودی تو آشنا شوم،‌ تو را تنها یک نبی می‌دانستم و حتی فکر کردن به جایگاه واقعی تو را کفر! از تو سپاسگزارم که قلب مرا گشودی و حقایق دیگرت را نیز برای من آشکار کردی. از تو متشکرم که مرا در نادانی رها نکردی چون تنها ایمان به تو به عنوان خداوند است که می‌توانست مرا از مرگ ابدی نجات دهد. ای پدر، امروز افراد زیادی از اعضای خانواده‌ام تو را تنها یک نبی می‌دانند. لطفاً قلب آنان را روشن کن تا زیبایی،‌ شکوه، عظمت و از همه مهم‌تر، محبت بی‌قید و شرط تو را ببینند. تا به جای ترس غلط از خدا و پیروی از احکامی پوچ، خودشان را در آغوش پرمهر تو رها کنند. لطفاً به من کمک کن تا سفیر تو در میان قومم باشم. آمین!

---