و تمام اندیشه خود را به وی واگذارید زیرا که او برای شما فکر می‌کند.
اول پطرس ۵: ۷
خداوند می‌داند و برایش مهم است
برای آن دسته از ما که به دنبال پناهگاه و مکانی امن در دنیا به امیدی پناه آورده‌ایم که انجیل برای‌مان فراهم ساخته است، دانستن اینکه پدر آسمانی ما کاملاً ما را می‌شناسد شیرینی زاید الوصفی برای‌مان فراهم می‌سازد. چرا؟! چون هیچ خبرچینی نمی‌تواند چیزی درباره ما به خدا بگوید که او نداند و یا هیچ شخصی نمی‌تواند اتهام نادرستی را به ما نسبت دهد. هیچ شخصی از دیار مردگان نمی‌تواند بغلتد و به دنیای ما بیاید و اطلاعاتی سری و مخفیانه از اعمال ناشایست ما ارائه دهد تا واقعیت وجودی ما را برای خداوند روشن سازد.
هیچ ضعف غیرمنتظره‌ای در ما وجود ندارد که با ظاهر شدنش خداوند را از ما دور سازد! پیش از اینکه ما او را بشناسیم، او ما را می‌شناخته است و با وجود تمامی ضعف‌ها، ما را به سوی خود فراخوانده است. «هرآینه کوه‌ها زایل خواهد شد و تل‌ها متحرک خواهد گردید، لیکن احسان من از تو زایل نخواهد شد و عهد صلح من متحرک نخواهد گردید. خداوند که بر تو رحمت می‌کند این را می‌گوید.» (اشعیا ۵۴: ۱۰)
پدر ما که در آسمان است، قالب ما را می‌شناسد و می‌داند که ما از خاک هستیم. او از خیانت ما از همان بدو تولد آگاه است و به خاطر نام خود با ما وارد رابطه شده است تا ما را نجات بخشد (اشعیا ۴۸: ۸-۱۱). زمانی که پسر یگانه‌ذات خداوند به روی زمین آمد و در میان ما قدم زد، با جفای بسیار سختی که تحمل کرد دردهای ما را احساس کرد. علم او نسبت به سختی‌ها و مصائب ما یک دانش تئوری نیست بلکه تجربه‌ای شخصی و عمیق است. هر چیزی که برای ما واقع شود، خداوند از آن مطلع است و برایش اهمیت دارد؛ اهمیتی که هیچ شخص دیگری نمی‌تواند حتی نزدیک آن شود!
ای پدر آسمانی، همانطور که داوود گفت، «اینگونه معرفت برایم بسیار عجیب است» (مزمور ۱۳۹: ۶). برای این شناخت صمیمانه و مراقبت بی‌پایان متشکرم!
برگرفته از آثار W. A. Tozer
