زیرا که چیزهای نادیده او یعنی قوت سرمدی و الوهیتش از حین آفرینش عالم به وسیله کارهای او فهمیده و دیده می‌شود تا ایشان را عذری نباشد.
رومیان ۱: ۲۰
“آفرینش نمایی از ذات خداوند است”
دو سال قبل من و همسرم به مناسبت دوازدهمین سالگرد ازدواجمان به یک رستوران غذای دریایی رفتیم. آشپز معروف ژاپنی این رستوران یکی از بهترین غذاهای زندگی ما را برایمان آماده کرد که هیچ وقت طعم آن از خاطرمان نخواهد رفت. وقتی به سمت هتل قدم می‌زدیم همسرم گفت: اینه!
این کلمه در خانواده ما به عنوان یک کد استفاده می‌شود. یعنی وقتی این کلمه را با لحنی خاص می‌گوییم یعنی: “این یک صفت خداوند است”. اینه؛ خداوند بی‌مانند است مثل این!- اینه؛ خداوند مانند این لحظه شگفت آور است- اینه! خداوند خاطره‌انگیز است مثل این! حال نکته را متوجه شدید؟ شاید این یا اینه از جمله کلماتی باشند که بیشتر از هر کلمه دیگری در طول روز استفاده می‌کنیم (حتی برای نوشتن جمله در موردشان هم باید از آنها استفاده کنیم!). حال اگر این کلمه را به کارهای فوق از تصور خداوند در زندگی‌مان ربط دهیم، خود تبدیل به یک نیایش روزانه خواهد شد.
این ایده هم از نامه‌های پولس رسول نشأت گرفته است. وقتی که او می‌گوید: چیزهای نادیده او… درباره کیفیت خداوند و چگونگی او صحبت می‌کند. اگرچه ما به دلیل اینکه خداوند را ندیدیم این موضوع را درک نمی‌کنیم ولی می‌توانیم با تجاربی که بر روی زمین به دست می‌آوریم خداوند را بفهمیم. دلیلی که ما لذت را تجربه می‌کنیم این است که خود خداوند لذت را دوست دارد و بودن در خداوند لذت بخش است. حال وقتی که ما در نهایت در حضور خداوند بایستیم تجربه ما با کمی تغییرات، همین خواهد بود. تغییراتی چون چند ده میلیون برابر بهتر شدن از حال حاضر و پایان ناپذیر بودن! اگر این مسئله باعث ایجاد شور و شعف در درون شما نشود و تصور حضور در ملکوتِ او شما را به جست و خیز وادار نکند، نمی‌دانم چه عامل دیگری توانایی به وجد آوردن شما را خواهد داشت!
پس برای پرستش خداوند منتظر فرا رسیدن جمعه یا یکشنبه هفته بعد نباشید. هر وقت یک موزیک قلب شما را به وجد می‌آورد و یا غذایی بسیار دلپذیر مانند سوشی (Sushi)که من و همسرم تجربه کردیم را خوردید، لبخند بزنید و بگویید اینه! خداوند من شبیه به این و خیلی بهتر از اینهاست!
دعا: خداوندا عیسای مسیح، برای تمام لذایذ و زیبایی‌هایی که برای ما بر روی این کرۀ خاکی فراهم کردی سپاسگزاریم. ای پدر نمی‌دانم برای ملکوتی که برای فرزندان و کلیسای خود فراهم کردی چطور باید از تو تشکر کنم! همگی ما یک روز در حضور تو خواهیم ایستاد و این واقعاً لذت‌بخش است. آمین!
با اقتباس از نیایش روزانه «آفرینش»
