فصل روزه و تفکر درباره مرگ و قیام مسیح
دل ثابت را در سلامتی کامل نگاه خواهی داشت، زیرا که بر تو توکل دارد.
اشعیا 26: 3
دعوت به تعمق
کلمه «ثابت» به معنای «استوار قرار داشتن در جایی» است. هیچ‌کس استوار یا ثابت‌قدم متولد نشده است. ما به آهستگی و از طریق تکرار و تمرین استوار می‌شویم. قدم زدن با خداوند و تفکر کردن دائمی در او، یک انتخاب است. زمانی که عیسی پس از چهل شبانه‌روز روزه گرفتن در بیابان وسوسه شد، هنوز هم می‌توانست با استواری در حقیقت باقی بماند چون با سال‌ها سرسپردگی به پدر آسمانی خود، ذهنی استوار را برای خود پرورش داده بود. عیسی استوار و پابرجا بود و ایمانش محدود به لحظه نمی‌شد بلکه دائماً در او وجود داشت. عیسی در لحظه‌ای استوار ماند که هویتش زیر سؤال رفت. ذهن، قلب و اعمال او دائماً در هماهنگی کامل با خداوند قرار داشت و در درون این هماهنگی، آرامش و اعتماد کامل موج می‌زد. داشتن چنین رابطه‌ای به هیچ وجه ساده نبود چون کتاب مقدس در عبرانیان 5: 8 می‌گوید “… او با مصیبت‌ها و جفاهایی که تحمل کرد، اطاعت را آموخت”. گفتن «بله» به خداوند و نقشه‌اش به معنای قدم زدن هر روزه در موقعیت‌های سخت و آسان زندگی و آموختن استواری در آنها است. آرامش واقعی در پی «بله گفتن» لحظه به لحظه و سرسپردگی همیشگی به خداوند و راه‌های او به وجود می‌آید.
تفکر و تعمق:
شما ذهن خودتان را با چه چیزی تنظیم کرده‌اید؟
ای عیسای خداوند! برای استواری و اعتماد دائمی‌ات به خدای پدر از تو سپاسگزارم. اعتراف می‌کنم که دائماً در کشمکش به‌سرمی‌برم. تو خداوند و نجات‌دهنده من هستی! لطفاً مرا از خودت پر کن. مرا تعلیم بده تا در اعتماد به محبت، بخشش و نقشه تو استوار بمانم و بتوانم آن آرامشی را که تو مهیا می‌کنی تجربه کنم. با سپاسگزاری دعایم را به حضورت آوردم، آمین!
