لنت: روز سی‌ام

فصل روزه و تفکر درباره مرگ و قیام مسیح

جان ما منتظر خداوند می‌باشد. او اعانت و سپر ما است. زیرا که دل ما در او شادی می‌کند و در نام قدوس او توکل می‌داریم. ای خداوند رحمت تو بر ما باد، چنانکه امیدوار تو بوده‌ایم.

مزامیر ۳۳: ۲۰- ۲۲

دعوت به ستایش

یکی از اقوام در زمان نوجوانی مرا به چالش کشید و خواست تا هر ساله از پیدایش تا مکاشفه را بخوانم. وقتی او تردید را در چشمانم دید با ملایمت گفت: من کل این کتاب را چهار تا پنج بار در سال مطالعه می‌کنم. بعد از آنکه سال‌ها این کار را انجام دادم به مطالعه کل کلام برای یافتن عیسی در مرکز داستان‌ پرداختم. در آدم و حوا، او شرم ما را پوشانید. در ابراهیم او به وعده خود در مورد فرزند عمل کرد. در یعقوب، ما کشتی می‌گیریم تا سرانجام به او اعتماد کنیم. در کتاب دانیال، مرد چهارمی در کوره آتش نمایان می‌شود که ظاهراً خداوند است. اشعیا بره‌ای را پیشگویی می‌کند که به خاطر عصیان ما رنج می‌بیند و به خاطر گناهان ما کوفته می‌شد.

سرانجام وقتی به کتاب متی می‌رسیم، عیسای مسیح را می‌بینیم. او ارزش منتظر ماندن را دارد. ما فریاد می‌زنیم، «جان ما منتظر خداوند می‌باشد، او اعانت و سپر ما است». ما گنجینه خود را آورده و در مقابل پای‌های او می‌گذاریم و امید خودمان را بر او قرار می‌دهیم. او همان مسیح است که مدت‌ها در انتظارش بودیم و قلبمان از او خشنود می‌گردد.

تفکر و تعمق:

آیا منتظر شخصی هستید تا زندگی شما را تغییر دهد؟ آیا امید شما آرام آرام به این شخص معطوف می‌گردد یا منتظر عیسای مسیح هستید؟ در طی فصل لنت آیا من بر چیزهایی که ندارم متمرکز شده‌ام یا بر آنچه عیسی بر روی صلیب تقدیم کرد؟

ای عیسای مسیح، من تو را در صفحات کتاب مقدس می‌بینم و امروز نیز تو را در صفحات زندگی خودم مشاهده می‌کنم. لطفاً مرا به خاطر زمان‌هایی که از مسیر منحرف شدم و یا ناشکیبا گشتم ببخش. از صمیم دل می‌خواهم که سرسپردگی عاشقانه تو دائماً بر من باشد. به نام عیسای مسیح آمین!