اما او را که اندکی از فرشتگان کمتر شد می‌بینیم، یعنی عیسی را که به زحمت موت تاج جلال و اکرام بر سر وی نهاده شد تا به فیض خدا برای همه ذائقه موت را بچشد.
عبرانیان ۲: ۹
زیبا!
هیچ چیز در هیچ‌کجای این عالم پهناور و پیچیده، زیباتر از مجسم شدن خداوند در جسم بشری نیست؛ عملی که خداوند از طریق آن لباس جسم پوشید و در میان ما ساکن شد و وارد تاریخ بشری گردید. عیسی، همان مسیح خدا، شخصی که تمام خلقت از طریق او به وجود آمد و همه چیز را به وسیله کلام قدرتمندش پابرجا و برافراشته نگاه داشته است، روزی نوزادی کوچک در میان ما بود! او زمانی که گریه می‌کرد، در آغوش مادرش آرامش می‌گرفت و به خواب میرفت. این حقایق درباره خداوند، حقیقتاً خارق‌العاده، عظیم و رازآلود هستند.
عیسی در دنیای ما بوده است. عیسی درباره همه چیز و هر چیزی که ما را نگران می‌کند صحبت و فکر کرده است. این گزارش نشان می‌دهد که مخاطبان عیسی از این مسائل شگفت‌زده و متعجب گشته‌اند تا جایی که به وحشت افتاده‌اند. «و چون عیسی این سخنان را ختم کرد، آن گروه از تعلیم او در حیرت افتادند، زیرا که ایشان را چون صاحب قدرت تعلیم می‌داد و نه مثل کاتبان» (متی ۷: ۲۸-۲۹). خادمان در جواب گفتند: «هرگز کسی مثل این شخص سخن نگفته است» (یوحنا ۷: ۴۶).
ما در کجای این خلقتی که در اطرافمان قرار دارد می‌توانیم چیزی به زیبایی – زیبایی مهیب، مطلق و عمیق – مجسم شدن خداوند در جسم بشری پیدا کنیم؟ خداوند لباس جسم پوشید و در میان ما ساکن شد تا ما را نجات دهد، تا ما را احیا کند و تا ما را کاملاً نجات بخشد.
ای پدر آسمانی، من عمیقاً و شدیداً تحت تأثیر زیبایی تو قرار گرفته‌ام. از تو به خاطر اینکه عیسی آمد تا مرا احیا کند، نجات بخشد و رستگار سازد سپاسگزارم. به خاطر اینکه روزی در جلال تو شریک خواهم بود از تو متشکرم. آمین
برگرفته از آثار W. A. Tozer
