ثمره مشقت جان خویش را خواهد دید و سیر خواهد شد. و بنده عادل من به معرفت خود بسیاری را عادل خواهد گردانید زیرا که او گناهان ایشان را بر خویشتن حمل خواهد نمود. اشعیا ۵۳: ۱۱
جلال صلیب
«مشقت» در زبان اصلی به هیچ وجه توصیف خوش‌آیند و دلپذیری ندارد. کلمه‌ای که «مشقت» ترجمه شده، به معنای آسیب‌دیدن شدید و آزار عمیق تا حدی است که تمامی بدن سیاه و کبود شود و به صورت یک جراحت کامل درآید. انسان‌ها همیشه این‌گونه مجروح ساختن و صدمه زدن را به عنوان میزانی برای تنبیه افراد متصور بوده‌اند.
ولی رنج و دردی که عیسای مسیح متحمل شد برای تنبیه و مجازات شدن نبود. او این همه جراحت و ضخم را برای خودش تحمل نکرد و به خاطر مجازات برای گناه یا اشتباهی که خودش مرتکب شده باشد مجروح و کوبیده نشد.
مشقت و رنجی که عیسی متحمل شد، تأدیب کننده و اصلاحی بود. او می‌خواست به جای ما درد بکشد تا بتواند ما را اصلاح کند و کامل سازد؛ تا درد و رنجش به آغاز و پایانی درآور منجر نشود بلکه با رنج و مشقت آغاز شود و با شفا یافتن به انتها برسد.
برادری؛ این جلال صلیب است! این جلال متعلق به آن نوع از قربانی دادن است که برای مدت مدیدی در قلب خداوند قرار داشت! این جلال مربوط به آن کفاره‌ای است که به گناهکاری که توبه کرده است اجازه می‌دهد وارد رابطه‌ای سرشار از صلح، آرامش و جلال با خداوند و خالقش شود! این فرآیند با رنج و درد او آغاز شد و با شفای ما به اتمام رسید؛ با ضرب و جرح او آغاز شد و با پاک شدن ما به پایان رسید؛ با کوفته شدن و تحقیر او آغاز شد و با تطهیر ما به اتمام رسید.
او مجروح شد، رنج کشید و مرد تا من بتوانم در مقابل خدای مقدس، عادل شمرده شوم. وای که جلال صلیبت چه زیبا و درخشان است! آمین
برگرفته از آثار W. A. Tozer
