پس خداوند را بشناسیم و به جد و جهد معرفت او را تعاقب نماییم. طلوع او مثل فجر یقین است و بر ما مثل باران و مانند باران آخر که زمین را سیراب می‌کند خواهد آمد.
هوشع ۶: ۳
شگفتی
خداوند همیشه بر اساس ذات و شخصیت خود رفتار می‌کند. فرقی ندارد که چه زمانی یا چه کاری باشد؛ در او نه تغییری وجود دارد و نه سایه‌ای از چرخش یا تغییر جهت. همچنین نامحدود بودن خداوند، او را در جایگاهی چنان رفیع نسبت به فهم ما قرار داده است که حتی اگر تمام عمرمان را صرف شناخت او کنیم، دانشمان نسبت به ندانسته‌هایمان آنقدر اندک خواهد بود که گویی هرگز شناخت او را آغاز نکرده‌ایم…
شناخت ما نسبت به خداوند آنقدر کم است که رویارویی حقیقی ما با او یک شادی عظیم و لذتی وصف‌ناپذیر از شگفتی و حیرت به همراه خواهد داشت. این اصلاً به این مربوط نیست که انتظار ما از خداوند چیست؛ انتظار ما هرچقدر هم بالا باشد، وقتی در نهایت با خداوند ملاقات کنیم، قطعاً از قدرت او شگفت‌زده خواهیم شد، ذهنیتمان نسبت به او در هم خواهد شکست و جانمان مجذوب و شیدای او خواهد گردید. او همیشه فراتر از انتظار ما و پرشکوه‌تر و پربرکت‌تر از تصور ما خواهد بود.
ای پدر آسمانی، ای خدای عظیم و شگفت‌انگیز! لطفاً کمکم کن تو را بهتر و عمیق‌تر بشناسم تا دائماً در مقابلت شگفت‌زده و مبهوت بمانم. لطفاً کمکم کن تا امروز ملاقاتی چنان عمیق با تو داشته باشم که از شگفتی نتوانم سخنی بر زبان بیاورم. آمین!
برگرفته از آثار A. W. Tozer
