جشن انتظار: روز یازدهم

جشن انتظار؛ هفته دوم: صلح و آرامش

Advent, second week: peace

پس مریم گفت: «جان من خداوند را تمجید می‌کند، و روح من به رهاننده من خدا به وجد آمد، زیرا بر حقارت کنیز خود نظر افکند. زیرا هان از کنون تمامی طبقات مرا خوشحال خواهند خواند، زیرا آن قادر، به من کارهای عظیم کرده و نام او قدوس است، و رحمت او نسلاً بعد نسل است بر آنانی که از او ‌می‌ترسند. به بازوی خود، قدرت را ظاهر فرمود و متکبران را به خیال دل ایشان پراکنده ساخت. جباران را از تختها به زیر افکند و فروتنان را سرافراز گردانید. گرسنگان را به چیزهای نیکو سیر فرمود و دولتمندان را تهی‌دست رد نمود. بنده خود اسرائیل را یاری کرد، به یادگاری رحمانیت خویش، چنانکه به اجداد ما گفته بود، به ابراهیم و به ذریت او تا ابدالآباد.»

لوقا 1: 46-55

این سرود شکرگزاری مریم برای خداوند است. مریم دلایل زیادی برای نگرانی از این پیام خداوند داشت. او هنوز ازدواج نکرده بود و بارداری، یک شرمندگی بزرگ برای او و خانواده‌اش محسوب می‌شد. اگر شوهر او همانطور که تصمیم گرفته بود او را طلاق می‌داد، او می‌بایست به دلیل زنا مجازات می‌شد و مجازات چنین کاری در آن زمان سنگسار شدن بود. اگر یوسف با او می‌ماند، او می‌بایست از داشتن جشن ازدواج و احترام اقوام، آشنایان و همسایگان صرف نظر می‌کرد. در هر صورت، آینده برای مریم بسیار مبهم می‌نمود ولی او با این حال خداوند را شکر کرد.

زندگی سرشار از مسائل غیر منتظره و دشواری‌ها است ولی شما باید در زمانی که همه چیز نگران کننده و مبهم است تصمیمی مهم بگیرید. باید تصمیم بگیرید که از خداوند به خاطر اینکه به فکر شما است، تشکر و سپاسگزاری کنید. عیسی همه شکوه، جلال و هرآنچه را که در آسمان داشت برای شما رها کرد و در آخوری پست و بدبو به دنیا آمد تا شما بتوانید روزی در آسمان با همراه با او زندگی کنید.